Kangoeroes oogsten in Australië

Wat? Is in het Nederland nieuws dat er in Australië kangoeroes massaal afgeschoten worden. Onbegrijpelijk. Het is geen jagen maar kangoeroes oogsten (harvesting roos).

Wat? Lees ik in Nederlands Nieuws dat er in Australië kangoeroes massaal afgeschoten worden. Onbegrijpelijk dat dit nieuws is. Men spreekt hier niet van jagen, maar van het oogsten van kangoeroes (harvesting roos). Het is een hele industrie waarin beroepsjagers hun kost verdienen.

Drinkwater voor vee dankbaar benut

Toeristen zien overdag in Sydney en Melbourne natuurlijk geen enkele kangoeroe. Maar in het binnenland lopen per vierkante kilometer minstens zoveel kangoeroes als in Nederland konijnen en hazen. De groei van de kangoeroe-stapel is hoofdzakelijk het gevolg van de betere drinkwatervoorziening die de boeren hier hebben gemaakt voor hun vee, zodat de kangoeroes ook niet meer massaal omkomen van de dorst.

Afschieten vereist vergunning

Het is hier verboden om kangoeroes af te schieten zonder vergunning. Ik sprak deze week met een professionele roos harvester die de populatie op mijn boerderij bijhoudt. Hij vertelde mij dat hij afgelopen jaar 400 kangoeroes op dat ene perceel geschoten had. Ieder avond als hij ging oogsten, schoot hij er 20 tot 30 stuks in de eerste 2 à 3 uur.

Zwaar werk

Het was een hele klus om al die dode kangoeroes naar de weg te slepen en aan zijn UTE (vierwiel aangedreven auto met laadbak) op te hangen. Daarom schiet hij ook niet indien ze verder dan 100 meter van de weg huppen of staan. Als hij dan alle kangoeroes die aan het minimumgewicht voldoen aan zijn UTE heeft hangen, dan moet hij ze nog klaarmaken voor het koelhuis. Er mogen trouwens uitsluitend kangoeroes worden aangeleverd die geveld zijn met een kopschot.

50 cent per kilo

Een beroepsjager krijgt omstreeks €0,50 per kilo indien de karkassen voor menselijke consumptie goedgekeurd worden. Hiervoor moet de ingewanden er uit, alleen longen, hart en lever moeten er in blijven. Voor diervoer moet alles eruit.

Voor wilde varkens krijgt hij meer, ongeveer €1,00 per kilo. Dit vlees gaat hoofdzakelijk naar Duitsland als wildfleisch.

Dit schoonmaken is een bloedige bezigheid, ook al omdat het met gebrekkig licht ergens langs een binnenweg gebeurt. Echter voor iemand die honderden kangoeroes per jaar klaarmaakt, is dat binnen een minuut per kangoeroe gebeurd.

Jagen vereist stevige opleiding

Om een jachtvergunning te krijgen (of oogstvergunning, zoals ze het hier noemen) moet men eerst een cursus volgen en daarna ieder jaar opnieuw een theoretisch en praktisch examen doen. Ook zijn UTE moet gekeurd worden. De hele opbouw op de laadbak moet van roestvrij staal zijn.

De jager moet op 200 meter een doel van 10 centimeter diverse keren raken zonder missers en een kangoeroe op juiste wijze schoonmaken.

Indien hij voor dit jaarlijkse examen slaagt krijg hij een bepaald aantal oormerken, afhankelijk van de populatiedichtheid in zijn oogstgebied. Dit oormerk moet hij aan ieder aangeleverd karkas hangen.

Partij voor de Dieren

Ik probeerde mijn ‘jager’ uit te leggen, dat er in Nederland een politieke partij voor de dieren is en dat kranten vol staan als er een mus geschoten werd. Hij dacht dat ik hem voor de gek hield met dat verhaal. Volgens hem was het leven van een kangoeroe veel beter dan dat van mensen in een dorp met amper 10 meter tussen de huizen, of nog erger, in een stad waar mensen boven op elkaar moeten wonen. Geen wonder dat mensen dan zulke rare ideeën krijgen.

Dat een kangoeroe zijn hele leven in vrijheid rond kan huppen en zonder stress aan zijn einde komt, is in elk geval beter dan het leven van normaal slachtvee; daarin moet ik hem wel gelijk geven.