AlgemeenOpinie

Is coöperatie middel of doel? (6)

Het ‘wijgevoel’ bij de coöperaties is er niet meer. Kan dat nog terugkomen of moeten we het maar vergeten?

Natuurlijk bestaat er nog wel een wij-gevoel bij de kleinere coöperaties. Reken maar dat de leden van Rouveen en Cono-Beemster trots zijn op hun coöperatie. Ze kennen de directeur en de bestuursleden nog persoonlijk en dat schept een band.

De sterkste band vormt echter de prestatie. De uitstekende melkprijs van deze kleine coöperaties doet de leden van de andere coöperaties watertanden. Maar ‘klein’ zegt niet alles. DOC is ook een betrekkelijk kleine coöperatie, maar daar voelen de leden zich weinig gelukkig. Het zijn de jaren van achterblijvende melkprijs. De verslechterde financiële situatie van de coöperatie maakt dat ook de verwachtingen voor de volgende jaren niet goed zijn. DOC-leden beuren nog jaren een lagere melkprijs. Het wij-gevoel verdwijnt dan alras.

Daar helpen geen moderne communicatiemiddelen bij. En het weer invoeren van een Algemene Vergadering, zoals Peter ten Hoeve wil is onmogelijk. Je kunt geen duizenden leden laten beslissen.

Daarom moeten we accepteren dat onze coöperaties grote ondernemingen zijn, die op afstand opereren. De besturen slagen er niet in die kloof te overbruggen. Nu niet en in de toekomst ook niet.

De liefde van het lid zal daarom steeds meer via de portemonnee gaan. De coöperatie moet het beter doen dan de particulier. Dan blijft er binding.

Plus de financiële betrokkenheid. Leden hebben nu veelal geen aansprakelijkheid meer, maar ook geen aandeel in de coöperatie. Dat zou anders moeten.

Beheer
WP Admin