‘Heisa over de melktap’

Niet de extra kosten zijn het probleem, maar de extra controles voor de verkoop van rauwe melk. Weer extra regels en er zijn er al zoveel.

Vanaf 1 januari gelden er aangescherpte regels voor de particuliere verkoop van rauwe melk. Die kun je in de supermarkt meestal niet krijgen, maar wel bij een melktap op een boerenerf. Klanten tappen er zelf verse onbewerkte melk voor meestal een euro per liter. Dat is minder dan een pak volle melk in de winkel kost. Bij de Appie betaal je voor een liter gangbare melk €1,29. Is het biologisch, dan is dat €1,89 en melk met een naam, zoals van Boer Guus of Boerin Yvonne, kost rond de €2 per liter.

Betere prijs voor boer en klant

Kortom, rauwe melk van de melktap is een koopje. De boer(in) zelf spint er ook garen bij, want waar krijg je nog een euro voor een liter melk? Kortom, die rechtstreekse verkoop is een win-winsituatie. Maar er is dus nieuwe regelgeving op komst. Of niet zozeer nieuw, maar wel méér. Van vier jaarlijkse controles op schadelijke bacteriën gaan boeren vanaf 1 januari naar een maandelijkse controle.

Bij het bekend worden daarvan was Leiden in last. Veel boeren waren er als de kippen bij om te roepen dat ze de tap dan wel kunnen opdoeken. De BBB noemde meteen €150 aan extra kosten voor de boer en stelde Kamervragen. LTO riep de overheid op om boeren financieel tegemoet te komen, omdat zo’n tap de verbinding tussen boeren en burgers versterkt.

Weer extra regels en er zijn er al zoveel

Aan de tap ontstaan inderdaad vaak leuke gesprekken. Niet zelden vragen tappers of ze even rond mogen kijken op het bedrijf en dat is natuurlijk een geweldige gelegenheid om er wat over te vertellen. Maar om nou te stellen dat die extra controles de ondergang zijn van zowel de tap als het boer-burgercontact, dat gaat ver. Want hoe werkt dat met extra kosten die je op je dak krijgt? Die bereken je door aan je klanten. Dat doet iedereen, zo werkt dat. Consumenten die de moeite nemen om melk te halen bij een tap, zijn ook bereid om wat extra te betalen dan die ene euro per liter. Het gaat ze namelijk niet om de prijs, het gaat ze om het product. Dat vinden ze lekkerder, gezonder, noem maar op. In de winkel staat melk direct van de boerderij voor €2 per liter en dat wordt óók verkocht.

Extra regel is de druppel

En er is nog iets. Hoe kun je als producent van levensmiddelen tegen extra controles zijn? Wat je beslist niet wilt, is dat iemand ziek wordt van bacteriën, die om wat voor reden dan ook in jouw melk beland zijn. Je doet er alles aan om het te voorkomen, maar het kán. Dan is het goed dat er een test is als achtervang. En ja, de consument heeft zelf ook een rol. Die kan rauwe melk het beste koken voor gebruik. Maar dat ontslaat de producent niet van de verantwoordelijkheid om 100% veilig voedsel te leveren. Als een soepfabrikant in 1 blik een minuscuul glasscherfje vindt, dan roepen ze meteen alle blikken terug. Je kunt namelijk niet van de koper eisen dat die elk blik door de zeef haalt, omdat hij ook een eigen verantwoordelijkheid heeft.

Eigenlijk denk ik dat de hele ophef over rauwe-melkverkoop niet te maken heeft met de extra kosten. Het heeft te maken met weer een extra controle, weer extra regels. Daar zijn er al zoveel van. Elk regeltje erbij doet dan de ergernis verder exploderen.