Ervaring met nieuwe Airbus 380

Vanmorgen ben ik in Londen voor het eerst in een Airbus 380 gestapt. Dit toestel is het grootste passagiersvliegtuig tot nu toe met maximaal 800 zitplaatsen of de luxere uitvoering met 471 zitplaatsen.

Hij is 72 meter lang en 24 meter hoog en de spanwijdte van de vleugels is 79,8 meter. Het startgewicht is maximaal 560 ton en als je er 310.000 liter brandstof in gooit, kun je er 14,800 kilometer of 17 uur onafgebroken mee vliegen. Dat geeft een brandstofverbruik van 4 liter per 100 kilometer per persoon; dit bij een snelheid van 880 kilometer per uur is niet slecht.
Gelukkig hadden we wat extra punten van vorige vluchten verzameld zodat we gratis konden opwaarderen naar business class. Van een afstand viel de grootte best mee, het lijkt een normaal vliegtuig, maar de mensen en de auto’s ernaast zijn zo piepklein.

Bij het instappen was het: wauw! Dat was iets anders dan de tientallen vluchten die we ondertussen naar Australië en de VS gemaakt hadden.

Ruimte

Het eerste dat opvalt, is de ruimte. Waar in een Boeing 747 tot tien stoelen langs elkaar staan, zijn er nu maar vier zodat je vanuit iedere stoel direct kunt gaan wandelen zonder de buurman te storen. Ruimte genoeg om met twee smalle personen op één stoel te zitten. Ook de ruimte naar voren is geen probleem.

Service

De tweede verbazing is de service. Bijvoorbeeld: zodra ik zat, sprak een andere mooie dame me met mijn naam aan, (was even moeilijk voor een Singaporese) en vroeg wat mijn wensen zijn. Na mijn aarzeling suggereerde ze champagne, wijn of sinaasappelsap voor de start.

Computer en tv

De volgende verbazing was de computer en de tv die in de stoel ingebouwd zijn. Het scherm was groter dan de meeste laptops. Je kon kiezen uit geen tientallen, maar uit honderden films en video’s; ik heb ze niet allemaal geteld.

Maar er was meer. Je kon op het scherm op een makkelijke methode allerhande interessante boeken lezen. Als dat begint te vervelen, kun je je camera downloaden via de USB-verbinding en kun je ook video’s en foto’s sorteren en bewerken. Alles zonder dat je buurmensen achter je scherm kunnen meekijken.

Ook de meeste pc-programma’s zijn er op geïnstalleerd. Zodoende zit ik nu boven de Kaukasus op 11 kilometer hoogte een berichtje voor Boerderij te schrijven. Dit alles onder het genot van een vooraf uitgezocht voortreffelijk diner.

Luxe vakantie

Het reizen onder deze omstandigheden is als een luxe vakantie. De ‘normale’ dingen zijn er uiteraard ook, zoals een aansluiting voor je eigen laptop, die je niet meer nodig hebt als je de te bewerken stukken op een USB-stick hebt staan. Internet- en telefoonaansluiting met de buitenwereld tegen een extra prijs per minuut. Een super koptelefoon met actief geruis-canceling, uiteraard stereo. En dan het luxe bed: het lijkt op een tweepersoonsbed. Ik denk dat ik dit nu eens ga uitproberen nadat ik mijn laatste glaasje genuttigd heb.
Wat een luxe voor een ex-boertje uit Grubbenvorst (Limburg).