‘Certificaat mestsilo moet ook gelden voor digestaat’

Na een reeks van ongevallen met mestsilo’s rijst de vraag: zijn mestsilo’s wel veilig genoeg? De certificaten die Kiwa afgeeft aan bedrijven die de silo’s bouwen gelden opmerkelijk genoeg niet voor opslag van digestaat, enkel voor onbewerkte mest.

Sinds een aantal jaar zijn er regelmatig problemen met mestsilo’s. Eind juli sprong er een mestsilo op het bedrijf van VOF Prins in Ten Boer. Op het bedrijf staan vier mestsilo’s, waarvan drie voor een vergistingsinstallatie. Een van de drie vergisters met bewerkte mest, ofwel digestaat knapte. ”Het is de na-opslag van het digestaat die is opengebarsten” volgens Bram Prins, vennoot en woordvoerder van VOF Prins. De eerste voorzichtige conclusie is dat er sprake is van een constructie- en/of uitvoeringsfout geen explosie door biogas.

Hoewel het onderzoek naar de exacte oorzaak nog loopt, staat vast dat het bedrijf dat de mestsilo’s bij Prins heeft gebouwd niet in het bezit is van het zogenaamde BRL 2342 certificaat. Dit certificaat wordt door het kwaliteitszorgbedrijf Kiwa afgegeven aan bedrijven die aantoonbaar ervaring hebben met de bouw van mestsilo’s. De constructieberekening wordt door Kiwa gecontroleerd; steekproefsgewijs worden ook de gebruikte bouwmethode en materialen op de bouwplaats en op kantoor gecontroleerd. Er is inmiddels ook een additioneel certificaat opgesteld: het BRL 2344 certificaat. Deze is opgesteld nadat bouwers van mestsilo’s geleerd hebben dat afgedekte stalen silo’s (gecoate, geëmailleerde en rvs silo’s) niet bestand zijn tegen het agressieve milieu in deze afgedekte mestsilo’s.

”Een mestsilo certificeren is niet verplicht maar wel wenselijk” zegt Antoon Appel van Appel Bouw, specialist in keuringen en onderhoud van mestsilo’s, opslagtanks en mestcontainers. ”Voor de prijs hoeven boeren het niet te laten. Een certificering kost rond de 1 procent van de kostprijs van een silo. Daarmee heb je de garantie dat de bouw en de materialen voor de silo zijn gecontroleerd. Ook komt de Kiwa meerdere malen controleren tijdens en na de bouw van de silo” legt Appel uit.

Opmerkelijk genoeg geldt de certificering van mestsilo’s nog niet voor installaties voor het opwekken van energie en biogas uit mest en co-vergistingproducten. Men spreekt hier niet over mest, maar over bewerkte mest; het zogenaamde digestaat. ”Dit moet veranderen” vindt Appel. Daarom komt in oktober de college van deskundigen agrotechniek – waarvan Appel ook deel uitmaakt – bij elkaar om te praten over het probleem van opslag van bewerkte mest. In deze commissie zitten afgevaardigden van LTO, het bedrijfsleven, ministerie en loonwerkersbedrijven. ”Het zou mooi zijn als over een paar jaar alle mestsilo’s voor bewerkte mest onder de huidige certificering van mestsilo’s vallen. Ook willen we de certificering verplicht laten stellen voor alle silo’s” zegt Appel.

Nederland telt veertienduizend mestsilo’s. Ongeveer 40 procent hiervan is gecertificeerd via Kiwa.