Boerin Sita werd ziek: ‘Een wonder dat ik er nog ben’

Het is begin juni. De avondzon schijnt. De boerencamping van Sita en Yke Ykema staat vol. Er heerst een serene rust op de kampeerveldjes. De gasten genieten van het mooie weer en de stilte. Alles lijkt z’n gangetje te gaan, hier op deze prachtige plek aan de rand van het Friese dorpje Hichtum.

Met de opening van een minicamping en een boerderijwinkel maakt Sita Ykema in 2003 haar droom waar. “Dit is wat ik als kind al wilde”, zo zegt ze. Sita geniet met volle teugen van het persoonlijke contact met de campinggasten en de klanten in de winkel. Wie een bezoek brengt aan camping Fûgelfrij wordt door gastvrouw Sita hartelijk ontvangen. Het woord gastvrijheid krijgt bij haar een extra dimensie. Alle campinggasten krijgen van Sita een rondleiding, een welkomstbrief en een doosje biologische eieren. Ze heeft veel aandacht voor de mensen om zich heen. “Ik ken al onze gasten bij naam. Wanneer mensen voor een tweede keer bij ons terugkomen dan ben ik hun namen niet vergeten.”

Blikvanger op de camping is het nieuwe sanitairgebouw, dat in 2020 is geopend. Het ontwerp is volledig van Sita haar hand. Het gebouw is mooi afgewerkt, schoon en bovendien energieneutraal. De douche- en toiletvoorziening wordt door Sita gedoopt tot ‘Nij begjin’ (nieuw begin, red). In het voorjaar van 2020 kan ze dan nog niet bedenken dat deze naam een dubbele lading krijgt.

Levensreddende operatie

In oktober 2020 zwaait Sita haar gasten uit, zoals ze dat na ieder campingseizoen doet. Deze keer weet ze echter niet of ze haar gasten ooit weer kan verwelkomen. Ze is ernstig ziek en moet op 14 oktober onder het mes voor een levensreddende operatie in het UMCG in Groningen. “In het najaar van 2019 was ik erg moe. Daar probeerde ik me overheen te zetten. Achteraf was er toen al iets met me aan de hand.”

Ik ben altijd positief ingesteld

Haar gezondheidsklachten nemen in de loop van 2020 toe. Hoewel ze voelt dat er iets niet klopt, vinden medici in eerste instantie geen oorzaak van haar klachten. Zo goed en zo kwaad als het gaat runnen Sita en Yke de camping, totdat het echt niet meer lukt. Sita houdt vocht vast en kampt met een opgezette buik. In augustus wordt in het Antonius Ziekenhuis in Sneek de diagnose baarmoederkanker met uitzaaiing vastgesteld. Terwijl Sita deze keiharde boodschap krijgt te horen, zit haar steun en toeverlaat Yke vanwege de coronamaatregelen noodgedwongen buiten in de auto te wachten. “Ik ben altijd positief ingesteld, maar na die boodschap voelde ik me vier dagen terneergeslagen. Boos ben ik niet geweest.”

Sita weet de knop om te zetten. Via een brief informeert ze de campinggasten over haar gezondheidssituatie. “Ik ben een open boek en wilde hen graag op de hoogte houden”, zo vertelt Sita, die haar campinggasten op het hart drukt vooral te blijven genieten. Het is een sterke boodschap van een doodzieke vrouw, die haar lot in Gods handen legt. ‘God only knows’, zo schrijft ze in de brief.

In aanloop naar de operatie krijgt Sita trombose. Ze valt in twee weken 13 kilo af. De 8 uur durende ingreep in het UMCG komt gelukkig op tijd. “Als je ziet waar ik vandaan kom, dan is het een wonder dat ik er nog ben.”

Herstel voorspoedig

Na de operatie volgen 25 bestralingen. Die hebben veel impact. Toch gaat het herstel voorspoedig. Sita wint aan spierkracht en voelt zich gesteund door familie, vrienden en campinggasten. “Ons huis stond vol met bloemen en kaarten.”

Ze wil door met de camping, zo geeft ze al snel aan bij haar man Yke. “Daar heb ik geen moment aan getwijfeld.” De openingstijden van de winkel worden aangepast en het bakken van broodjes wordt uitbesteed, zodat Sita tijd heeft om te rusten.

Als gevolg van de bestralingen kampt Sita met de pijnlijke aandoening lymfoedeem. Ze loopt een stuk moeilijker dan voorheen. “Ik moet leren om naar m’n lichaam te luisteren. Daar horen keuzes bij. Dit is wat dat betreft echt een leerjaar. Alles moet weer op z’n plek vallen.”

De ziekte heeft van haar geen ander mens gemaakt. “Ik ben niet veranderd, maar ik moet me wel aanpassen. Ik wil niet meer te ver vooruitkijken en leef in het moment. Ik geniet van de seizoenen en de mensen om me heen. Ik heb niks meer te verliezen, alleen maar te winnen.”

Sita Ykema is dankbaar voor een ‘nij begjin’.