Boerin Chantalle: ‘’s Avonds gaat de babyfoon mee naar achter’

Woensdagmiddag is haar wekelijkse vrije middag. Maar terwijl ze het zegt, schiet ze in de lach. Meestal komt er niets van terecht namelijk, zeker nu niet. Het is de drukste tijd van het jaar. Chantalle verkoopt eigen verse asperges in haar winkel aan huis. Die begon in 2021 in de vorm van een tuintafel, een kladblokje voor de bestellingen en een Tupperwarebakje voor het kleingeld. “Het was mijn eigen idee”, zegt Chantalle. “Ik wilde altijd al in de verkoop, heb er ook voor geleerd. Maar er kwam steeds niets van.”

Chantalle werkte in een wasserij en combineerde dat thuis met de administratie van Erics vleesvarkens. Toen ze zwanger werd, hield ze haar baan aan. “Ik dacht: daarna zie ik wel verder.” Vervolgens kreeg Eric de kans om een aspergebedrijf op te zetten. “Dat wilde hij altijd al. In 2019 was er de mogelijkheid om het samen met een vriend te gaan doen. Het was een drukke tijd, alles moest opgestart worden.”

Boerderijwinkel overnemen

Net toen ontdekte Chantalle dat ze opnieuw in verwachting was. “Ik was hartstikke misselijk en stond soms over te geven in de berm. Nee, ik heb niet extra op bed gelegen. Het was zo’n chaotische tijd en ik wilde helpen met het poten van de aspergeplanten. We hadden samen besloten om dit te gaan doen, dus wilde ik ook mijn steentje bijdragen.”

Daarna was dan toch het moment om haar baan bij de wasserij op te zeggen. Niet veel later las ze dat een echtpaar in de buurt ophield met hun boerderijwinkel. “Ineens ging het kriebelen. Zou ik? Of zou ik niet? Eric zei: bel die mensen toch gewoon. Dat deed ik. Op een maandagavond. De dag erna ben ik op bezoek gegaan. Het klikte al snel. Ik kon hun boerderijwinkel voortzetten, maar dan bij mij aan huis.”

‘Die winkel is ook echt van mij’

Chantalles winkelwens kwam in een stroomversnelling en wat klein begon, groeide in hoog tempo uit het Tupperwarebakje. Een nieuwe loods voor de verwerking van asperges stond al op de planning. Toen die stond, richtte Chantalle een deel in als professionele winkel. “Die is ook echt van mij. Hij staat op mijn naam en heeft een eigen KvK-nummer. Via de boerderijwinkel heb ik ook een eigen inkomen, maar daar denk ik eigenlijk nooit zo over na. Het werk doen we immers allemaal samen, we helpen elkaar.”

Twee jaar draait ze nu en het is een komen en gaan van klanten. Op woensdagmiddag en donderdag heeft ze hulp van haar zus en indien nodig kan de oppas van de kinderen op zaterdag bijspringen. Chantalle geniet. “Het persoonlijke contact is zo leuk. Sommige mensen komen hier al vanaf het begin. Ik weet precies wat ze hebben willen. Dan vragen ze: welke soort asperges heb ik ook alweer? Ja, zulke dingen onthoud ik.”

Als het aspergeseizoen voorbij is, vult ze het assortiment aan met zoveel mogelijk Hollandse producten. Liefst uit de streek. “Het netwerk van leveranciers nam ik over van de vorige eigenaren. Daarnaast breid ik zelf ook mijn netwerk uit. Of mensen benaderen mij. Dat gaat vanzelf.”

Drukker dan ooit

Druk is ze. Drukker dan ooit. Want als de boerderijwinkel om half zes sluit, gaat het werk achter de schermen verder. Eerst moeten de kinderen eten, in bad en naar bed. Dan haalt ze nog snel even de stofzuiger en de dweil door het huis. “Ik vind dat dat elke dag moet gebeuren. Even de kruimels en het zand van de vloer.” Daarna gaat de babyfoon mee naar achter, omdat er asperges gedraaid moeten worden. Dat wil zeggen: gewassen, geschild en klaargemaakt voor de bestellingen van de volgende dag. Chantalle vindt het niet erg. “Ik kan toch niet stilzitten. Stel dat ik echt een middag of avond écht vrij heb, dan ga ik poetsen. Wat moet je anders? Op de bank zitten Netflixen, is niets voor mij.”

Ik kan niet stilzitten. Stel dat ik écht vrij heb, dan ga ik poetsen. Wat moet je anders?

Vandaar ook dat die vrije woensdagmiddag snel ingevuld is met dingetjes die nog even gedaan moeten worden. Het werk gaat goed samen met de kinderen. Zij gaan naar school en de BSO en de peuterspeelzaal. Opa en oma passen geregeld op en ze gaan ook wel eens met Eric mee. “Dat is het mooie aan een boerderij, je kunt werk en gezin goed combineren.”

Zit ze dan echt nooit even stil? Ze denkt even na. “Jawel, tijdens de zwemles van de oudste op donderdag.” Maar ook dan is ze bezig. “De laptop gaat mee, zodat ik wat mails kan beantwoorden. Anders moet ik dat ’s avonds doen.” Ze mag dan altijd aan de gang zijn, een workaholic is ze zeker niet, zegt ze zelf. “Ik maak ook tijd vrij voor de kinderen en als we met vakantie gaan, kan ik ook heel goed afschalen.”