Bertus Hesselink is melkveehouder in Geesteren (Gld.) Hij had nog graag een tijd fulltime meegewerkt op het bedrijf maar sinds hij twee jaar geleden corona opliep, lukt dat niet meer. - Foto's: Hans Prinsen BoerenlevenInterview

Boer Bertus heeft post-covid: ‘Doodmoe en steeds even plat’

Van fitte melkveehouder veranderde Bertus Hesselink in een vermoeide hartpatiënt. Het werk op de boerderij kan hij amper nog doen.

Twee jaar geleden liep melkveehouder Bertus Hesselink Covid-19 op. Hij werd flink ziek en hield er langdurige klachten aan over, ook wel post- of long-Covid genoemd. “Ik heb hartproblemen die aan Covid gerelateerd zijn en ben vaak moe. Vóór corona fietste ik op een gewone fiets zo 60 tot 70 kilometer, nu kan ik tegen de wind in nog geen 2 kilometer naar Geesteren.”

Het bedrijf draait door dankzij zoon Sander, de bedrijfsopvolger. Bertus doet wat hij kan maar: “Ik moet regelmatig even plat.”
In 2020 wilde Bertus Hesselink Oekraïeners aan een opvanglocatie helpen. Omdat het niet helemaal duidelijk was wat deze mensen precies nodig hadden, kwam er een afspraak met ambtenaren in het gemeentehuis. “We hebben afstand gehouden en voorzichtig gedaan.”

Ik voelde dat het niet wilde. Al bij het opstaan was ik verschrikkelijk moe

Een paar dagen later voelde hij zich niet lekker. Daarop kwam er bericht van de gemeente dat een van de ambtenaren waarmee hij overlegd had, positief getest was op corona. “Toen wist ik ook wat ik had. Na een test bleek het inderdaad corona te zijn.”
Bertus lag een week in bed en was behoorlijk ziek. “Ik was eigenlijk te ziek om thuis te blijven maar net niet ziek genoeg voor opname in het ziekenhuis. Daardoor kreeg ik geen medicatie wat ik wellicht wel had gehad als ik was opgenomen. Misschien had ik er dan minder gevolgen van ondervonden.”

Lees verder onder foto

Bertus krijgt een vergoeding van de arbeidsongeschiktheidsverzekering omdat hij niet meer volledig kan werken op het bedrijf.
Bertus krijgt een vergoeding van de arbeidsongeschiktheidsverzekering omdat hij niet meer volledig kan werken op het bedrijf.

Zware benen

De weken na de coronabesmetting krabbelde Bertus wat op. “Maar ik voelde dat het niet wilde. Al bij het opstaan was ik verschrikkelijk moe.” Het werk op de boerderij moest hij afwisselen met veel rustmomenten. Dit lukte tot zijn vrouw Aafke aan haar hand geopereerd moest worden en hij taken van haar overnam. “We hadden bezoek, ik stond in de keuken en opeens werd het me zwart voor de ogen.” Daarop kwam hij wel in de ziekenhuismolen terecht. Hij bleek hartritmestoornissen te hebben, een probleem dat gerelateerd wordt aan corona. “In het begin dacht men dat vooral longproblemen een langdurig gevolg konden zijn na corona, nu zien medici vaak hartproblemen.”

De uitslagen van de ziekenhuisonderzoeken naar zijn hart zijn wisselend. “Het ene moment doe ik een fietsproef, spuiten ze me in met contrastvloeistof, kijken naar hoe het gaat en zeggen ‘dit is helemaal niet best’ en het andere moment ben ik in het ziekenhuis waar ze een hele dag ingepland hebben om mijn hart te ‘resetten’. Dan ben ik aan allerlei draden gekoppeld, blijkt er niks te zien en kan ik onverrichter zake weer naar huis. Dit wisselende beeld schijnt vaker voor te komen bij mensen die langdurige coronaklachten hebben.”

Lees verder onder foto

Bertus hield aan de coronabesmetting ook hartklachten over. 'Aan de buitenkant zie je niets aan me.'
Bertus hield aan de coronabesmetting ook hartklachten over. 'Aan de buitenkant zie je niets aan me.'

Halfuurtje plat

Over post-Covid is nog maar weinig bekend en behandelingen zijn er niet of nauwelijks. “Bij het opstaan heb ik al zware benen en ben ik al verschrikkelijk moe. Ik ga dan met Sander de stal in om te melken en te voeren. Als ik dan in huis kom, moet ik een halfuurtje plat. Daarna gaat het wel weer.”

Meerdere keren per dag moet Bertus even gaan liggen. “Als ik een baan had gehad, dan had dit niet gekund. Als ondernemer, met een zoon die het voor me opvangt, kan ik mijn eigen tijd indelen.”
Omdat zijn hartklachten aantoonbaar zijn, ontvangt hij een vergoeding van de arbeidsongeschiktheidsverzekering. “Het eerste jaar was het een redelijk bedrag. De huidige uitkering is niet veel, zeker niet als je het afzet tegen de premie die we jarenlang betaalden.”

Het is een rotgevoel dat je niet lekker in je vel zit

Bij post-Covid komen ook klachten voor als vergeetachtigheid en depressie maar daar heeft Bertus geen last van. “Het zijn bij mij die verschrikkelijke vermoeidheid en die zware benen. Ik hou niks vol. Is er een bijeenkomst in het dorp geweest waar ik even ben geweest, dan moet ik dat de volgende dag bezuren en de hele ochtend plat. Voor de buitenwereld is het onzichtbaar. Je ziet me bezig op het bedrijf, maar je ziet niet dat ik regelmatig op de bank plof.”

Nu de behandeling in het ziekenhuis om het hart te resetten niet lukt, krijgt Bertus hartmedicatie. Hij hoopt dat het verbetering gaat geven.

Voor en na corona

De hartritmeklachten en vermoeidheid van Bertus zijn door de artsen gerelateerd aan corona. “Ik ben 66 jaar, ik weet ook dat ik een dagje ouder word. Maar als het alleen mijn leeftijd was geweest, dan waren de laatste tien kilometer van de 60 à 70 kilometer die Aafke en ik altijd fietsten, lastig geworden. Maar dat is het niet. Voor corona kon ik probleemloos lange afstanden fietsen zonder ondersteuning. Na corona kon ik nog geen 2 kilometer tegen de wind in naar het dorp.”

Zoon Sander en zijn vrouw Marieke nemen zijn taken op de boerderij over. “Het was mijn bedoeling dat ik nog een tijd fulltime mee zou werken. Dat lukt niet. Wat ik kan doen, dat doe ik, maar ik zou graag meer willen doen. Het is een rotgevoel dat je niet lekker in je vel zit, erg moe bent en zware benen hebt.”

Beheer
WP Admin