1936: Na heetwatertrommel moest zaaizaad drogen

Dit is de derde foto van een korte serie over zaaizaad ontsmetten in 1936. In de trommel werd zaaizaad met heet water, plus een kleine hoeveelheid ontsmettingsmiddel, ontsmet. Het hete water was vooral effectief om stuifbrand in granen te voorkomen, een schimmel die vaker en vaker voorkwam. Men dacht dat dit te maken had met de toenemende inzet van rassen die wel een hogere opbrengst gaven, maar tegelijk vatbaarder leken te zijn voor ziekten. Met name de tarwerassen Juliana, Vilmorin 27, Mansholt Witte en het gerst-ras Kenia werden hiervan verdacht.

Zaaizaad ontsmetten was kostbaar en bewerkelijk, maar uiteindelijk loonde het doordat het gewas minder werd aangetast door schimmels. De oogst was dus hoger. – Foto: Misset

Balanceren op een dun koord

Zonder warmwaterontsmetting werd de uiteindelijke opbrengst flink benadeeld. Het was echter wel balanceren op een dun koord, want de behandeling zelf bleef ook niet zonder gevolgen; de kiemkracht van de zaden had eronder te lijden. De temperatuur van het hete water kwam heel precies en destijds had men meer moeite om tot op de graad nauwkeurig te werken dan nu.

Kleed moest een schoon exemplaar zijn

Op de foto wordt het ontsmette zaad op een groot kleed gestort en verspreid om te drogen. Soms werd er aanvullend nog een ontsmettingsmiddel doorheen geschept, zoals ook gebruikelijk was bij andere ontsmettingsmethoden waarbij de trommel gebruikt werd.

Adviseurs benadrukten dat het kleed een schoon exemplaar moest zijn. Soms werd een kleed gebruikt waarop eerder niet-ontsmet zaad had gelegen. Daardoor vond herbesmetting plaats, waarmee alle werk werd tenietgedaan.

Dit artikel is te lezen in Boerderij 38 van dinsdag 9 juni en is onderdeel van de rubriek Zo ging het toen