‘Zelfdoding als argument’

Dit gaat een onaangename column worden, ik waarschuw maar vast. Ik wil het weer eens hebben over zelfdoding in de agrarische sector. Dat naar aanleiding van het zoveelste nare draadje op X, een sociaal medium waar je zelden vrolijk van wordt en nu weet ik ook weer waarom. Er ging een bericht rond over een boer die een einde aan zijn leven had gemaakt. Ineens bleken er veel X’ers te zijn die deze persoon gekend hadden en ze wisten ook allemaal de oorzaak van zijn droevige beslissing: de overheid natuurlijk. En in het kielzog daarvan de linkse media die diezelfde overheid naar de mond praten.

Hun levenswerk stond op het spel

Van twee zelfverklaarde kennissen van de overledene kon ik de contactgegevens achterhalen. Ze bleken de betreffende agrariër niet persoonlijk gekend te hebben maar via-via en bij nader inzien zelfs dat niet. Dat ze digitaal hun zegje deden, was uit frustratie omdat ze zelf in de knel dreigden te raken. Door overheidsbeleid inderdaad. Hun bedrijf, hun levenswerk stond op het spel.

Aantal zelfdodingen

Dat je daar boos en gefrustreerd over bent, dat is begrijpelijk. Maar wat ik onbegrijpelijk vind, en zelfs verwerpelijk, is dat je de zelfdoding van een collega gebruikt om aan te tonen hoe kwalijk de overheid bezig is en dat als zij zo doorgaat, er nog veel meer boeren zullen volgen want nu al pleegt gemiddeld elke 12 dagen een boer zelfmoord.

Dat cijfer 12 zingt rond sinds de Telegraaf het optekende uit de mond van een medewerker van 113 Zelfmoordpreventie. Het is gebaseerd op de gegevens van het CBS uit 2020. Toen maakten 30 mensen uit de agrarische sector een einde aan hun leven. Het was een piek, vorig jaar was het aantal bijvoorbeeld 22. De geïnterviewde had het over ‘boeren’ maar niet iedereen in de agrarische sector is boer in de zin van zelfstandig ondernemer. Dat betreft 65%, de rest is in loondienst.

Zelfdoding is complexer dan louter de rol van de overheid

Hoewel 20 tot 22 agrarische suïcides natuurlijk veel is, is het niet ineens heel veel meer dan anders. Per 100.000 werkenden in de agrarische sector schommelt het getal al jaren rond de 11. Daar valt uit af te leiden dat de overheidsplannen niet acuut voor een hausse aan zelfdodingen zorgen. Mogelijk dat ze de druppel zijn van problemen die al langer spelen en dat is natuurlijk heel erg. Maar het is te kort door de bocht om te zeggen dat elke zelfdoding voorkomen had kunnen worden als de overheid er maar niet geweest was. Zo simpel is het helaas niet.

Dat boeren een risicogroep vormen, is echter glashelder. Het zijn doorgaans geen praters waardoor bestaande problemen zich kunnen ophopen. Daarom is het zo goed dat Taboer deze en volgende maand trainingen aanbiedt aan erfbetreders om zorgen en mogelijke suïcideplannen bij boeren vroegtijdig te herkennen. Het aantal zelfdodingen mag dan al jaren stabiel zijn, het is natuurlijk altijd beter als het daalt. Liefst tot nul.

Heb je hulp nodig? Bel gratis de Taboerlijn: 088-888 66 08. Denk je aan zelfmoord? Neem (anoniem) contact op met 113 Zelfmoordpreventie, tel: 0800-0113, of www.113.nl.