Emeline Houdon - Foto: Imke Harms BoerenlevenAchtergrond

‘We wilden geen koeien melken zoals alle anderen’

De Franse Emeline Houdon wilde het melkveebedrijf thuis niet overnemen. Ze wilde iets anders, iets spannenders. Dat werd het houden van melkschapen.

Boerendochter Imke Harms (zie kader) fietste door Europa om vrouwelijke ondernemers te bezoeken en van hen te leren. Van Emeline leerde ze twee waardevolle lessen over hoe je als vrouw in de landbouw succesvol kunt zijn:

1.

Trek je niks aan van wat anderen denken en vinden, maar ga je eigen weg.

2.

Sommige dingen zijn het niet waard om over in de stress te schieten, richt je energie daarom op je bedrijf en de dingen die er echt toe doen.

Die houding maakte Emeline succesvol. Op 50 hectare houdt ze inmiddels 170 melkschapen van het Franse ras Lacaune, in Pays de la Loire in het westen van Frankrijk. Van de schapenmelk wordt onder andere de beroemde roquefort-kaas gemaakt, maar Emeline maakt er ook yoghurt en boter van.


De zuivelarij is haar koninkrijk, haar man richt zich op het management van de kudde en het grasland. De afzet en marketing regelen ze samen; ze bevoorraden zelf biologische winkels in de buurt en om de beurt staan ze wekelijks op een boerenmarkt.

Daarnaast is hun eigen boerderijwinkel elke vrijdagavond open. Dit is ook de plek waar ze mensen uitnodigen om te participeren in het bedrijf. Wie wil, mag komen helpen met melken. Dat er belangstelling voor is, blijkt vooral tijdens vakanties. Dan is het soms een drukte van belang in en om de melkput.

Ongebruikelijke beslissingen

Emeline gaat van jongs af aan haar eigen weg en nam samen met haar partner een aantal niet erg gebruikelijke beslissingen. Beiden zijn van boerenkomaf, hun ouders hebben een melkveehouderij. Toch besloten Emeline en Stanislas het melkvee thuis niet over te nemen. In plaats daarvan huurden ze een schapenbedrijf in de buurt. “We wilden gewoon geen koeien melken net zoals alle anderen”, zegt Emeline over die keuze. “We wilden iets anders, iets spannenders.” Het gehuurde schapenbedrijf konden ze later voortzetten, toen de eigenaren wilden stoppen.

Emeline Foulon (35) en haar partner Stanislas Lecoq wonen in Pays de la Loire in het westen van Frankrijk. Ze houden 170 melkschapen. - Foto's: Imke Harms

Emeline Foulon (35) en haar partner Stanislas Lecoq wonen in Pays de la Loire in het westen van Frankrijk. Ze houden 170 melkschapen. – Foto’s: Imke Harms

Werk en privé

Emeline is zich ervan bewust dat veel mensen van haar verwachten dat ze thuisblijft en fulltime voor hun drie zoontjes zorgt tot ze drie jaar oud zijn en naar de peuterschool gaan. In plaats daarvan regelde ze een nanny om op de kinderen te passen. “Ik geef er de voorkeur aan efficiënt op het bedrijf te werken als de oudste twee naar school zijn, zodat ik daarna, als ik klaar ben, tijd voor hen heb. Dan ben ik ook nog relaxter, omdat er niet nog van alles op me ligt te wachten dat nog af moet.”

Helemaal gescheiden zijn werk en privé overigens niet. De kinderen helpen bijvoorbeeld mee met etiketteren van de yoghurtverpakkingen. Ook is er de groentetuin waar de kinderen de handjes uit de mouwen steken. “Dat doen ze graag.”

‘Als je het goed organiseert, kun je synergie creëren tussen bedrijf en gezin’

Emeline geeft aan dat het voor haar een uitdaging en tegelijk een grote kans is om zelfstandig agrarisch ondernemer te zijn. “Als je het goed organiseert, kun je synergie creëren tussen je bedrijf en je gezin. Dan heeft het één niet te lijden onder het ander, maar versterken ze elkaar.”

Deze levenshouding is de tweede pijler onder haar succes; ze maakt zich niet druk over kleine dingen die misgaan. Iemand die in het drukke verkeer naar haar toetert, omdat ze op moet schieten? Ze haalt haar schouders op en negeert het gewoon. “In mijn vorige baan was ik hulpverlener voor boeren die te maken kregen met moeilijke situaties zoals ziekte, overlijden of financiële problemen. Ik realiseerde me dat dat échte problemen zijn. Veel andere dingen zijn dat niet.”

‘Het is vaak gebeurd dat mannen me sceptisch aankeken: hoezo zou ik hén kunnen helpen met het werk?’

Door te focussen op wat er echt toe doet, leerde ze zich als vrouw staande te houden in de landbouw. “Het is me vaak overkomen dat als ik op andere bedrijven meehielp, de mannen me sceptisch aankeken: hoezo zou ik hén kunnen helpen met het werk? Sommigen lieten geen kans voorbij gaan om te zeggen dat ik fysiek niet sterk genoeg was. Maar altijd kreeg ik later toch hun waardering voor wat ik deed. Succes hebben in de landbouw is zoveel meer dan alleen maar sterk zijn.”

Imke Harms   

Auteur Imke Harms (26) groeide op in het Noorden van Duitsland. Haar ouders hebben een akkerbouwbedrijf, maar Imke weet nog niet of ze het wil overnemen. Ze studeerde agrarische wetenschappen en liep stage op verschillende bedrijven door heel Europa. Ze merkte dat in de sector vooral mannen aan het roer staan. Daarom besloot ze specifiek op zoek te gaan naar vrouwen met een eigen bedrijf. Door overal twee weken intern te gaan, wilde ze het agrarsiche vrouwenleven in andere landen zelf ondervinden en zo ontdekken of het ook iets voor haar is. Haar ervaringen bundelt ze in een boek dat in december uitkomt. De komende weken publiceert Boerderij alvast enkele verhalen.

➤   Meer over Imke is te lezen op haar website

Dit is een artikel in de Boerenleven-rubriek 'Boerin'. Meer verhalen uit deze rubriek vind je hier.

Beheer
WP Admin