Watze (54) en Marja (53) de Vries-De Boer hebben melkveehouderij De Wylde Boerinne in IJlst (Frl) met 150 melkkoeien op 90 hectare land. Samen hebben ze vijf kinderen: drie meisjes van 27, 26 en 22 jaar en twee jongens van 25 en 19 jaar. Ze produceren zuivel en doen aan boerderij-educatie.
Watze
“Onze rijkdom is sociaal. Mijn vader was een stadsjongen, het is geen boerderij die van generatie op generatie over is gegaan. Ik heb van mijn ouders meegekregen dat er meer is in de wereld dan de boerderij. Aangezien het gebouw niet al jaren in de familie is, heb ik er niks mee. Ik doe veel naast de boerderij. Ik ben bij de vrijwillige brandweer, zit in twee besturen tegelijk en doe allerlei vrijwilligerswerk. Als gezin staan wij midden in de gemeenschap, dat vinden we belangrijk. Als er bij een buurman op het erf een bult zand in de weg ligt, dan komen we met de trekker. Kunnen we de voetbalvereniging ergens mee helpen, dan doen we dat.
Lees verder onder foto
Watze gaat over de 150 melkkoeien maar als het nodig is, helpt het hele gezin mee. We hebben vijf kinderen met vijf verschillende karakters. Dat is leuk. Als boer kon ik er altijd zijn voor onze kinderen. Dat vind ik geweldig. Wij hebben altijd geprobeerd om bij alle belangrijke dingen van hen aanwezig te zijn. Bij alle schoolgesprekken, maar ook dochter met paard naar wedstrijden brengen en zo vaak mogelijk naar voetbalwedstrijden. Belangstelling tonen. Nu gaan we mee huizen kijken. Is er een klusje in een huis, dan helpen we.
Zij is de rots in de branding. Ze gaat altijd door en kan onvoorstelbaar hard werken
Onze zonen zitten sinds 1 mei in de maatschap, ze willen het bedrijf overnemen. Beiden moeten nog afstuderen. Als ze geen belangstelling hadden gehad, waren we wellicht eerder gestopt. Maar als je eenmaal met zo’n bedrijf stopt, dan krijg je het nooit meer terug.
Lees verder onder foto
De bedrijfsgebouwen zitten niet al jaren in de familie. Watze heeft er geen emotionele band mee. Wij hebben niet echt ‘jij doet dit en jij doet dat’, bij ons loopt alles in elkaar over. Het melkvee is de hoofdtak en mijn taak, maar Marja en de kinderen helpen ook. Marja is de rots in de branding. Ze gaat altijd door en kan onvoorstelbaar hard werken. Ze houdt daarbij de rust om alles bij elkaar te houden. Zelf kan ik wel eens ontploffen als bij mij de emmer vol zit. Dan ben ik het kwijt maar het is niet altijd makkelijk voor de anderen. In het huishouden doe ik weinig, maar als het moet dan doe ik dat ook. Waar we in verschillen is dat ik wel van opgeruimd en strak hou, terwijl Marja wat makkelijker is. Maar ook daarin switchen we heel eenvoudig, als het anders moet, dan passen we het plan aan. Ons uitgangspunt is de wereld een stukje mooier maken, begint bij jezelf. Het wordt alleen maar mooier samen, vind ik.”
Marja
‘Toen ik Watze leerde kennen, was ik een burgermeisje, bang voor alle beesten. Ik moest wennen aan de boerderij. Tegenwoordig zijn de zuivel, de boerderij-educatie en de kalfjes voor mij, daarnaast verricht ik veel hand- en spandiensten. We hebben nu twee melkrobots. Voorheen was het zo dat als Watze een oproep kreeg van de brandweer tijdens het melken, ik het over nam. Ik kan veel, als er iets is waarbij ik moet bijspringen, dan kom ik een heel eind. Alleen trekkerrijden en koeien vangen, dat doe ik niet. Ik heb wel mijn eigen dingen, maar daar heb ik nooit de nadruk op gelegd.
Lees verder onder foto
Marja zuivelt zelf. Ook de boerderij-educatie en de verzrging van de kalfjes zijn voor haar. Wij zijn allemaal heel sociaal, het is echt een gezinsbedrijf. Je doet het hier met z’n allen, dat is ons uitgangspunt. De meiden springen ook bij in de stal. Onze kinderen zijn allemaal erg zelfstandig, ze hadden ook al jong baantjes zoals kranten rondbrengen. We hebben ze geleerd dat het goed voor je is om klaar te staan voor iemand anders.
Wij besteden niks uit. Watze heeft geen twee maar drie rechterhanden. Hij kan alles
In het bedrijf en thuis doen wij alles zelf. Wij besteden niks uit. Watze heeft geen twee maar drie rechter handen. Hij kan alles. We hebben de meeste stallen zelf gebouwd. Watze en ik kunnen heel goed samenwerken. Er is niet iets dat wij niet samen kunnen doen, we kunnen zelfs samen behangen. We hebben samen ook de mestputten gebouwd. Watze metselde, ik smeerde de gaten dicht en de kinderen speelden om ons heen. We zijn daar nog trots op.
Lees verder onder foto
In het winkeltje verkopen ze allerlei zuivelproducten maar ook verschillende soorten meel van Molen ’t Lam uit Woudsend. Het enige dat je Watze niet moet laten doen, is koken. Je moet hem ook niks laten doen met de computer. Daarom verzorg ik de administratie en de notulen van de vergaderingen waarvan hij in het bestuur zit.
Toen de kinderen jong waren zijn we altijd samen op vakantie gegaan, voor het bedrijf hadden we een vaste vervanger. Tijdens de vakantie naar Zweden in 2013 gingen ze ook mee. We dachten dat het de laatste keer zou zijn dat we met z’n allen gingen, maar de kinderen gaan nog steeds graag mee. Dat is wel wat lastiger geworden om te regelen nu onze twee zoons ook onze vervangers zijn. Watze en ik gaan ook wel eens samen weg. Een weekendje fietsen in Scheveningen of uitwaaien op de eilanden. Daar doen we moeite voor, je moet er af en toe even uit gaan samen, even wat anders dan anders hebben. Dat is goed voor je.”
Boerderij
Reacties
Je moet een account hebben om te reageren
Voordelen van een account:
Krijg toegang tot de beste en meest actuele artikelen.
Discussier mee met collega’s, experts en specialisten.