Wat te doen met grondloze groeiers?

Verantwoorde groei. Dat is het toverwoord in de nieuwe melkveehouderijwet die staatssecretaris Sharon Dijksma gepresenteerd heeft. Is het haar gelukt om tussen de vele klippen door te laveren?

Het eindantwoord is nog niet te geven. Er komen ongetwijfeld nog veel addertjes onder het gras vandaan.

Maar de hoofdlijn is duidelijk. Groei moet kunnen, zij het onder voorwaarden. De vele melkveehouders die al druk bezig zijn met groeien, hoeven op dit moment niet bang te zijn. Wel moeten ze zorgen dat ze de extra mest die ze straks produceren, verwerken dan wel voorzien van grond. Belangrijk is om vast te stellen dat dat laatste niet per se hoeft. Grondloze groei behoort tot de mogelijkheden – als je maar al je extra mest verwerkt.

Dat is nou precies het nachtmerriescenario voor Dijksma’s achterban. Om dat te voorkomen, heeft ze twee ijzers in het vuur. Het eerste is het convenant met de sector over een fosfaatplafond – een bovengrens aan de totale mestproductie door deze sector. Deze afspraak gaat de melkveehouderij dus zeker nog voor de voeten lopen. Als dat convenant een papieren tijger blijkt, komt optie twee in beeld: handhaving van een door Europa opgelegd mestproductieplafond, ofwel: melkveerechten. De kans daarop is nog steeds niet helemaal verdwenen.

Er is dus alle reden om serieus na te denken hoe de al te onstuimige grondloze groeiers in te tomen. Die bal legt Dijksma heel slim bij de sector zelf neer. Maar de kans is klein dat die daar een oplossing voor heeft.