Premium
De EU investeert in ontwikkelingshulp voor voedselproductie in Afrika, deels om migratiestromen te beheersen, maar Europese boeren zien dit als oneerlijke concurrentie. – Foto: Canva/Getty Images AlgemeenColumn

‘Voedselzekerheid en concurrentie: feiten en fabels’

Reacties

  1. Landbouwprijzen moeten laag zijn. En dat kun je dan compenseren met subsidie. Bij hoge prijzen gaan boeren niet extra produceren, bij lage wel. Dus bij lage prijzen krijg je hogere producties en blijven de prijzen laag. Als je de boer tam krijgt met subsidies luisteren ze naar wat de gever wil.

  2. Waarom zijn er 386 miljard Euro’s nodig om de Europese landbouw op de been te houden? deze vraag heb ik nog nooit horen stellen door een journalist of politicus. Zo lang we ons voedselpakket op het kosten niveau van de Wereld handel wensen te houden zullen we de boeren moeten steunen om niet te verzuipen. Laten we dit grote bedrag verdelen over de consumenten en dan via de winkelprijzen bij e boer terecht laten komen. Als ik goed gerekend heb, dan kom ik op Euro 790 per Europese consument. Zou dit niet voldoende zijn om de boeren hiermee te laten overleven?? Naast dit bedrag voor de Europese Landbouw komt nog het bedrag nodig om het totaal pakket te verdelen (ambtelijke apparaat) onder de boeren.
    Helaas onze voormannen van zowel Landbouw als Handel en Politiek gaan voor de Open Markt waarbij de Mondiale prijs bepaald wordt door de laagste aanbieding. De gevolgen zijn duidelijk ons voedselpakket komt binnen tegen prijzen die voor de “rijke landen” voedselproductie onmogelijk maakt. Zou nu economische wet “Niet concurrerend valt af” gelden was er honger in de rijke landen of in ieder geval in de arme landen die de nieuwe prijs gedicteerd door lager aanbod niet kunnen betalen.
    Al hoewel ik me afvraag of de productie kosten voor ons hoofdvoedsel zoveel uiteen loopt op de wereld.