‘Telefoon kapot, zwarte pizza en stroomstoring’

Als er iemand een hoofdprijs verdient als klungel, dan ben ik dat wel. Een krullend hoekje van een vloerkleed? Ik ben degene die erover struikelt. Die ene zwarte sok in de witte was. Of de pizza die net iets te lang in de oven stond en aanbrandde omdat ik met ‘andere dingen’ bezig was, bijvoorbeeld de was ophangen of mijn mail checken. Of die keer dat ik de drinkautomaat aan het poetsen was en via Storytel een luisterboek Harry Potter, deel 1 aan het luisteren was. De telefoon had ik op een stapel voerzakken gelegd maar ik kon het niet goed horen. Dus bedacht ik me dat ik de telefoon zonder hoesje ook wel achter mijn beha kon stoppen. Eigenlijk een geniaal idee totdat….door de inspanning, en het was een hete dag, was het daar een beetje gaan zweten. En toen ik voorover boog om de laatste details nog even op te poetsen, gleed de telefoon uit de bewaarplek op de grond. Gelukkig deed-ie het nog en waren alleen de hoekjes beschadigd en het glas was een aantal kleine barstjes rijker.

Mooie schaafwonden aan knieën, armen en handen, hield ik eraan over

Jaren geleden heb ik een keertje het tanklokaal met een goede zeepbeurt schoongepoetst. Blinkend stond de tank te stralen. Alleen jammer dat het zo nat was geworden dat er urenlang geen stroom meer was in het tanklokaal, omdat elektriciteit een moeilijke verstandshouding heeft met water. Terwijl ik de jongste groep van de school een rondleiding gaf, waren ‘de kearls’ druk in de weer met de föhn om alles weer droog te krijgen.

Of die keer dat ik tijdens het hardlopen net die boomstronk over het hoofd zag en met een flinke duik op het wandelpad terechtkwam. Mooie schaafwonden aan knieën, armen en handen, hield ik eraan over. Mijn schoonspuitwerk in de stal heb ik toen een dagje kunnen uitstellen om vervolgens met pleisters, lange broek en handschoenen het werk verder te gaan uitvoeren. Niet zeuren, doorgaan.

Een tijdje geleden had ik besloten om de frituurpan eens een flinke opfrisbeurt te geven

Het allerergste vind ik het wanneer ik ‘tot last ben’. Een tijdje geleden had ik besloten om de frituurpan eens een flinke opfrisbeurt te geven. Olie eruit. Met keukenrol goed napoetsen om vervolgens met water nog eens flink op te poetsen. Maar echt glanzen deed het nog niet. Dan maar even inspuiten met de zeepsop van de hoge drukreiniger. Even laten intrekken voor het beste resultaat om vervolgens even ‘snel’ schoon te spuiten met de hogedrukreiniger…..met slippers aan. Fijn favoriete schoeisel in de zomer maar niet in de stal. Want in een momentje spoot ik in mijn voet, net boven mijn grote teen ter hoogte van de pees.

“Zijn teenslippers met een stalen neus iets voor jou?” zei Luc gekscherend maar wel verontrust. Lastig was het wel. De eerste week hebben ze me niet in de stal gezien. Daarna liep ik eerst strompelend, maar vervolgens als een jonge kievit. Al zeg ik het zelf.