‘Selectief shoppen in rapporten’

Het RIVM-rapport wordt door politici misbruikt om vooral zichzelf te profileren.

Politici shoppen graag in allerlei rapporten. Ze zoeken net zo lang tot ze een passage vinden die bij hun ideologie past en slingeren deze de media in. Die pakt dat gretig op en het kwaad is geschied zonder dat politici en media kleerscheuren oplopen.

Regeren vindt plaats bij de dag en met verkiezingen in zicht wordt dit alleen maar erger. Onlangs was een RIVM-rapport over emissies van onder meer fijn stof weer zo’n mooie waaruit je naar hartenlust kunt citeren. De veehouderij is een makkelijk doelwit. Actiegroepen als Wakker Dier doen volop mee en wijzen op fijn stof uit bijvoorbeeld scharrelkippenstallen. Dat de door hen verguisde legbatterij vroeger tien keer minder fijn stof produceerde, vertellen ze er natuurlijk niet bij.

Zeer uiteenlopende geluiden

Van hoogleraren en professoren verwacht je meer inhoudelijke standpunten en visie. Wanneer zij zich op andermans vakgebied begeven, door bijvoorbeeld een dierwelzijnsmanifest te ondertekenen, getuigt dit niet van professionaliteit. Binnen de vakgebieden rondom landbouw, veeteelt en milieu horen we zeer uiteenlopende geluiden. Gerespecteerde professoren als Aalt Dijkhuizen en Pier Vellinga spreken zich verschillend uit over de gewenste richting. Dijkhuizen pleit voor intensivering en efficiëntie. Wanneer heel de wereld zou produceren zoals Nederland, kunnen we volgens hem met gelijke aantallen vee de productie verdubbelen. Vellinga pleit voor halvering van de veestapel en een geheel ander voedselpatroon. Heeft nou een van beide absoluut gelijk of ligt de waarheid in het midden?

Belangrijk is dat er een vaste koers wordt uitgezet en we over de gehele voedselketen spreken. Alle pijlen op de boer richten is gemakkelijk en zinloos. De boer maakt als primaire producent onderdeel uit van de voedselketen. Miljoenen jaren waren er minder dan een miljard mensen op deze aardbol en in slechts twee eeuwen tijd is dit gegroeid naar 7 miljard. Boeren over de hele wereld hebben weten te bereiken dat er voldoende voedsel wordt geproduceerd voor iedereen en dat voor heel weinig geld.

Overconsumptie

Volgens Vellinga zit in de door Dijkhuizen beoogde intensivering het probleem; voedsel is veel te goedkoop en consumenten gaan er daarom onverschillig mee om. Overvloed geniet geen waardering, er wordt verspild en overgeconsumeerd.

Overproductie leidt tot lage prijzen. Steeds meer boeren willen graag minder produceren wanneer dit tot een betere beloning leidt. De vraag is of de maatschappij dat wil. Het hele systeem is zo opgebouwd dat voedselprijzen laag blijven en het voor iedereen betaalbaar is.

Leg daar de focus en haal deze weg bij het doelloos beschuldigen van voedselproducenten. Wij willen wel anders produceren, maar dan moet iedereen eerst kleur bekennen.