Protocollen in Slowakije (3)

De varkens- en melkveetak kopen voer van de akkerbouwtak van het bedrijf. Maar omdat beregenen vanwege gebrek aan onderhoud niet meer kan, kunnen de opbrengsten van het land nog wel eens tegenvallen.

Op een bedrijf van deze omvang is de kostprijsopbouw heel anders dan op bijvoorbeeld een West-Europees familiebedrijf. Zo wordt het voer voor de varkens of koeien op papier altijd aangekocht van de akkerbouwtak. De waardering of betaling van het voer bestaat uit een basisprijs gebaseerd op de marktprijzen plus een bonussysteem voor extra kwaliteit.

Voer kopen van akkerbouwtak

De akkerbouwtak zorgt voor de productie van het voer voor de varkens en het melkvee. Op kantoor zit iemand die constant bij de managers inventariseert hoe het zit met voorraden, wat de markt doet en die zo nodig namens de varkens- en melkveehouderij gezamenlijk voer aankoopt. Bij de granen en korrelmais is het zo dat de varkens het beste voer krijgen. Wat over is of niet goed genoeg van kwaliteit is, gaat naar de koeien.

Binnen de akkerbouwtak werken zo’n 32 mensen. Er is een vast team met monteurs. De werknemers die in de zomer op het land zijn, werken in de wintertijd in de werkplaats. In de winter krijgen alle trekkers en machines een grote onderhoudsbeurt, worden helemaal uit elkaar gehaald, schoongespoten en doorgesmeerd.

Late winter

Slowakije heeft een landklimaat. Dat betekent dat de zomers extreem warm zijn en de winters koud.

Deze winter valt het nog mee, tot half januari is bijna geen sneeuw gevallen. Sinds een paar weken vriest het pas echt, in plaats van net onder het onder het vriespunt in de nachten. Een late winter dus.

Beregenen kan niet meer

De zomer was droger dan normaal. In de periode augustus 2011 tot januari 2012 is gemiddeld zo’n 50 millimeter regen gevallen (het verschilt per perceel met deze oppervlakte). Zo weinig regen kan nog wel eens invloed hebben op de oogst van volgend jaar. Opbrengsten van het land liggen hier voor gerst op 4,2 ton per hectare, bij tarwe is het 6,4 ton per hectare, korrelmais brengt 9,4 ton per hectare op, snijmais 37 ton per hectare en koolzaad 1,8 ton per hectare.

Van vroeger uit is bewatering op de percelen erg goed geregeld. Op bijna overal van de 5.500 hectare lijkt de mogelijkheid om te beregenen. Alleen zijn de watertoevoerpijpen nooit onderhouden dus is beregenen helaas onmogelijk geworden.

Weerstand

Toen ik hier kwam had ik een sneetje op mijn duim. Binnen twee dagen was het een goede infectie. Het duurde een paar weken voor de bult weg was, het litteken was na een paar maanden nog zichtbaar. Een paar maanden Oost-Europa is dus ook goed voor de weerstand!