Opvolger Julia Gevers wil een grote boerderijwinkel en overweegt biologisch

Opvolger Julia Gevers houdt van inkuilen en klauwbekappen. Voor de toekomst wil ze verder verduurzamen en de winkel uitbreiden tot een volwaardige tak.

Julia Gevers (26) uit Nuenen werkt vol enthousiasme op het melkveebedrijf van haar ouders. Ze houdt van inkuilen en klauwbekappen, en denkt ondertussen na over de toekomst. Ze wil verder verduurzamen, onderzoekt of biologisch haalbaar is en droomt van een grotere boerderijwinkel.

_{Lees verder onder het kader}

“We zijn al bezig met verduurzamen en dat wil ik doorzetten. Meer natuurgrond erbij, kruidenrijk grasland, bosjes, hagen, bomen, van alles om de biodiversiteit te vergroten. We zijn Planetproof en zitten bij de Brabantse Biodiversiteitsmonitor. We onderzoeken ook of omschakelen naar biologisch voor ons zou kunnen. De vraag is of bio dan wel genoeg oplevert, want we zitten op klapzand.

Wat ik verder graag wil, is een grotere, volwaardige boerderijwinkel. Het dorp ligt 400 meter verderop, dat zie ik als kans. Er zit ook een basisschool. Regelmatig ontvang ik schoolklassen, dat is zo leuk. Sommige kinderen hebben nog nooit een koe in het echt gezien. Ze gaan altijd heel blij weer weg en daar krijg ik dan weer energie van.

Voor de toekomst zijn melkrobots een overweging. Maar ja, we hebben 90 koeien, dat is te veel voor één robot en te weinig voor twee. Daar ben ik dus nog niet over uit.” 

“Mijn vader. In 2007 stootte hij de varkens af en richtte zich volledig op de koeien. Hij pakte kansen en bij tegenslag ging het gas erop. Hij heeft een passie voor de dieren, maar ook voor alles wat erbij komt kijken. Het afgelopen jaar heeft hij een mentale tegenslag gehad, maar ondanks alles gaat hij gewoon door want die passie blijft. Dat maakt mijn vader voor mij een mooi voorbeeld.”

“Maaien en eigenlijk alles rondom het inkuilen. Klauwbekappen vind ik ook fantastisch. Als je een kreupele koe weer aan het huppelen krijgt, dan geeft dat veel voldoening.” 

“De kuil open maken. Met de hand schep ik er zand af, in de loader. Als die vol zit moet ik er weer af, loader verplaatsen, kuil weer op, loader volscheppen, er weer af, loader verplaatsen… Vooral bij warm weer denk ik wel eens: waar ben ik nou toch mee bezig?” 

“Koop ik grond. Voor meer eigen ruwvoer zodat ik niets meer hoef aan te kopen. Ik ben er heilig van overtuigd dat we naar een nog extensievere veehouderij gaan en dan is meer grond ook nodig. Het gaat wel heel moeilijk worden, maar stoppen is geen optie. Ik blijf boerin, desnoods met wat minder koeien.” 

Onder de mensen zijn, vind ik belangrijk want als boerin ben je overdag toch veel alleen

“Ga ik met vrienden op pad. We rijden wat rond, zitten op een terras of gaan naar trekkertrek. Sociale contacten en onder de mensen zijn, vind ik belangrijk want als boerin ben je overdag toch veel alleen.” 

“Hoop ik dat we biologisch zijn en dat er een grotere boerderijwinkel staat. En dat we een nieuwe stal hebben voor de droge koeien en het jongvee. De vergunning wordt een uitdaging. Die krijg je niet zo makkelijk meer.”