"De autorit naar de rodelbaan was bijzonder beangstigend. Een offroad avontuur." - Foto: Canva/Getty Images BoerenlevenColumn

‘Onze vakantie was leuk en eng’

In een gehuurde bus over een smal weggetje in Sauerland. Oudste zoon ‘paste’ op de boerderij.

Na onze vakantie naar Spanje in 2021, vanwege de stage van dochter Famke, zei de tweeling: “We willen wel weer met jullie mee op vakantie, maar dan wel opnieuw naar een warm land.”

“Een strandvakantie? No way! Geen parelwitte bountystranden met een azuurblauwe zee, luierend op ligbedjes onder parasolletjes voor ons”, vertelde ik. “Als het een wandelvakantie wordt, dan ga ik niet mee!”, concludeerde Marieke. “We kunnen een stedentrip naar Praag doen, dat is een mooie stad”, suste Mayke. “Niet met het vliegtuig”, stelden we voor “maar met de trein.”

Uiteindelijk besloten we een 9-persoons busje te huren. Op onze oudste zoon na, die ‘paste’ op de boerderij, ging iedereen mee. Ook het vriendje van onze oudste dochter, Stan. Om ál het moois van de prachtige oude stad Praag te ontdekken, heb je een aantal dagen nodig. De dagelijkse wandeling vanaf het appartement richting de stad bracht ons langs de mooiste plekjes. Op de fiets met een Nederlandse gids door de stad toeren, wandelen over de historische Karelsbrug, de astronomische klok bekijken. Héérlijk eten en veel Tsjechische biertjes proberen. Het regende, iets dat ook in Tsjechië hard nodig was.

De resterende drie dagen besloten we in zonnig Sauerland door te brengen, in een échte blokhut met hottub en sauna. Alleen het wifinetwerk was slecht. Toen FC Twente tegen Fiorentina moest voetballen werd iedereen geacht van het netwerk af te gaan.
We hadden een volgepropt programma met waterskiën, met driewielers de berg af, karten en rodelen.

Gespannen tijdens rit in gehuurde bus

De autorit naar de rodelbaan was bijzonder beangstigend. Een offroad avontuur, het leek wel alsof we meededen aan het tv-programma De gevaarlijkste wegen van de wereld. Terwijl zij dat altijd doen met een échte auto met een fourwheeldrive, crosten wij met een gehuurde Volkswagen-bus met koplampen boven op het dak. We reden over een kiezelpad waarvan ik eigenlijk vermoedde dat het een wandelpad was, maar de navigatie leidde ons hierlangs. We zaten allemaal gespannen achterin. De muziek stond aan met Ome Kobus van The Amazing Stroopwafels ‘Ome Kobus is zijn linkerbeen verloren, in Hawaï, aan een haai…’. “Ik ben zenuwachtig”, zei Famke. “Gaan we wel goed”, vroeg Mayke met een nerveus lachje. “Er is vast en zeker wel een snellere weg”, opperden wij dames. “Wie zou dat nu doen, als je dit kunt doen”, zeiden de mannen. “Dit is toch fantastisch”, zegt vriendje Stan. Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat de weg ernaartoe een grotere beleving was dan de rodelbaan zelf. Maar Luc vond het top. “En het uitzicht was prachtig.”

“Oké dan!”, zo besloot onze tweeling toen we weer terug waren. “We willen nog wel weer met jullie mee wanneer jullie naar Ibiza gaan!” Ik voorzie voor volgend jaar een vakantie met zijn tweetjes.

Reacties

Beheer
WP Admin