Onderzoek: aanpassing nodig voor landbouw zonder glyfosaat

Een verbod op glyfosaat in de akkerbouw leidt in een hogere onkruiddruk, lagere gewasopbrengsten en een daling van het inkomen voor akkerbouwers. Dit is de conclusie van onderzoekers van Rothamsted Research in Harpenden, Engeland, een vooraanstaand agrarisch onderzoeksinstituut. Hun onderzoek, gebaseerd op modelberekeningen die verschillende jaren van grondbewerking, zaaien en oogsten simuleren, heeft ook variabele weersomstandigheden in aanmerking genomen.

Biodiversiteit en milieurisico’s

Tegelijkertijd leidt een verbod op glyfosaat tot een verbeterde biodiversiteit in de akkerbouw en een afname van milieurisico’s. “Boeren die overwegen over te stappen op alternatieve onkruidbeheerstrategieën, moeten deze opties zorgvuldig evalueren, met inachtneming van zowel ecologische als economische aspecten”, adviseren de onderzoekers in hun studie, gepubliceerd in Scientific Reports.

Afwegingen bij een verbod

Onderzoeker Helen Metcalfe benadrukt in een persverklaring het belang van een zorgvuldige afweging bij een eventueel verbod op glyfosaat. Glyfosaat speelt een rol in zogenaamde regeneratieve landbouwsystemen, die grondbewerking minimaliseren. Een overstap naar akkerbouw zonder glyfosaat, met het gebruik van alternatieve onkruidbestrijdingsmethoden, kan extra gevoelig zijn voor seizoensgebonden variaties. Dit kan negatieve gevolgen hebben voor zowel het milieu als het inkomen, stelt Metcalfe. Zij concludeert dat er diverse methoden voor geïntegreerde bestrijding beschikbaar moeten zijn, aangepast aan de specifieke omgeving van de boer. “Dit vereist echter een zorgvuldige overweging, gebaseerd op de principes van onkruidecologie en -biologie.”