Redactie
Tineke Hoekstra
freelance redacteur
Jan Herm woonde op een boerderij in Canada, Jan op een bedrijf hier. Via appjes leerden ze elkaar kennen. Nu runnen ze samen kaasboerderij Speksnijder.
Bekijk meer foto’s onderaan de pagina.
Jan Speksnijder en Jan Herm Bokdam
Jan Speksnijder (37, links) heeft een geregistreerd partnerschap met Jan Herm Bokdam (36, rechts). Ze wonen in Lekkerkerk (Z.-H.) en hebben een vof met 115 koeien en 70 stuks jongvee op 55 hectare, waarvan 47 in eigendom. Ook is er een kaasmakerij , een melktap en een landwinkel met 350 streekproducten.
Jan Speksnijder (37, links) en Jan Herm Bokdam (36, rechts).
Jan Herm
Aan het werk in de kaasmakerij.
“Ik woonde in Canada en was niet op zoek naar een relatie. Ik had een prima leven, was voedingsadviseur voor een agrarisch bedrijf, kon veel reizen en verdiende goed. En toen kwam Jan aanzetten met z’n appjes, en zo is het begonnen.
Ik ben geboren als boerenzoon in Twente en via het Groningse platteland emigreerden we in 2002 naar Ontario. Ik was toen 15. Mijn vrienden wisten wel dat ik homo ben, maar mijn familie niet. Toen Jan al snel langs wilde komen, besloot ik eerst zijn kant op te gaan. Het was een intens weekendbezoek. Het klikte.
Een maand later kwam hij naar Canada en had ik het inmiddels ook mijn ouders verteld. Ze hadden het graag eerder geweten. Het was een innerlijk gevecht met mezelf, over hoe ik mijn homo-zijn kon combineren met het geloof. Ik had geen enkel voorbeeld. Ik wist het zelf al wel vroeg, maar heb het altijd ontkend en ervan weggekeken. De emigratie kwam er ook tussendoor. Dat heeft me veel gebracht, maar ook was het telkens weer afscheid nemen. Ik ben twee keer ontheemd geraakt als kind, er was geen ruimte voor je seksualiteit…
Om het positief te maken: het was voor mij dus ook niet moeilijk om het leven in Canada achter te laten en hier met Jan samen iets nieuws te beginnen. Maar ik moest dus wel opnieuw mijn fundering loslaten.
Zijn kast puilt uit met tweedehands schoenen, daar slaat hij een beetje in door
Jan is heel behulpzaam. Hij doet de social media rond de winkel, is creatief en gastvrij. Ik ben goed in 1-op-1-contacten, hij weet 2.000 mensen te bereiken. O ja, zijn kast puilt uit met tweedehands schoenen. Daar kan hij wel een beetje in doorslaan.
Hij vond langs de weg een kunststof softijsje, nam het mee en legde er een papiertje bij met de tekst ’wij verkopen schep-ijs’. Ik zag het al aankomen, toen wilde iedereen ineens softijs. We wisten niet dat daar een markt voor was. Ik zocht dat tot in detail uit en hij speurde sites af op zoek naar de goedkoopste ijsmachine.
Ik wil de productie wel iets opschalen en dat hoeft niet per se met koeien. De landwinkel was echt een goede zet. Een stapje rustiger aan is voor mij niet aan de orde. Daarvoor ben ik niet hier gekomen. Ik wil er samen iets van maken en de kansen goed benutten.”
VIDEO
Jan
De kazen gaan in de opslag.
Ik dacht al, wanneer komt er nu eens een mannenstel in deze rubriek ? Er zijn vast nog andere boeren die hiermee worstelen. Ik was 27 toen ik uit de kast kwam. Ik heb er lang mee gelopen en maakte er een groot probleem van, maar mijn ouders pakten het liefdevol op.
Mijn vrienden gingen zonder mij naar Lanzerote en ontmoetten daar Jan Herm. In een gekke bui kreeg ik zijn 06-nummer. Ik appte veel, wilde weten wat voor vlees ik in de kuip had, want zoveel boeren zijn er niet die homo zijn.
Ik twijfelde of ik de boerderij over wilde nemen, maar toen hij in beeld kwam, besloten we het samen te doen. We komen beiden van de boerderij en dan weet je dat de zorg voor je koeien altijd voor gaat. We zijn een team. We beginnen ’s ochtends samen met melken. Ik voer de kalfjes en hij is van de pedicure. Hij is ook van het ondernemen, punctueel, netjes en communicatief.
Hij is punctueel en netjes, pakt sneller de stofzuiger dan ik. Ik ben rommelig
Het huis zit strak in de verf. Dat is wel een dingetje voor hem hoor! We hebben een hulp maar Jan Herm kan niet tegen troep en pakt sneller de stofzuiger dan ik. Ik ben rommelig. Ik plant lukraak bloembollen in de borders en dat veldje pompoen daar, dat vindt hij eigenlijk maar niks.
De schuifdeuren zouden nieuw 10.000 euro gekost hebben. Toen hebben we samen een deur uit een oud pand gesloopt. Dat is wel een sport.
Ik sla geen kringloopwinkel over. Als kind al struinde ik graag langs braderieën op zoek naar tweedehands spullen. Jan Herm kiest liever voor duurdere kleren, maar kan niks weggooien. Dan zeg ik soms: dat kan echt niet meer, de gaten zitten erin.
Zijn ouders zijn natuurlijk niet voor niks naar Canada gegaan. Ze wilden wat bereiken. In zijn familie zijn ze allemaal boer en gaat het tegen elkaar op. Dat zit er gewoon in. Maar voor mij hoeft het bedrijf niet groter of meer. Ik ben behoudender opgevoed.
We misgunnen elkaar niets en laten elkaar vrij, ook omdat we op latere leeftijd bij elkaar kwamen. Als ik hem eerder had ontmoet, weet ik niet of het gewerkt zou hebben. Hij heeft alles voor mij achtergelaten en ik probeer het hem echt naar de zin te maken. Het bedrijf is van ons samen, hij moet zich hier thuis voelen.
Jan en Jan Herm verkopen ook vanuit hun eigen landwinkel.