‘Maxima is slap en heeft een doffe vacht’
Het is zo leuk als de lammetjes naar buiten gaan. Maar twee dagen later gaat het met Maxima niet goed.
Met carnaval kreeg onze zoon Naud van zijn vrienden twee geiten cadeau. Die waren drachtig, hadden ze erbij gezegd. Stiekem hoopten we dat het een grapje was, maar nee. Het zwarte geitje, Toto genaamd, heeft kleintjes gekregen: twee schattige, prachtig roestbruine minigeitjes. Natuurlijk komt in de loop van de week menigeen het kroost bekijken. Moeder Toto is gek op haar kleintjes en super zorgzaam. Als dochter Mayke in de buurt komt, begint ze waakzaam te knorren. Heb je dat weleens gehoord? Een geit die kan knorren?
Opnieuw raak
Een kleine week later is het opnieuw raak. Ook Astro, de witte geit, krijgt een kleintje. Het is een lam met het uiterlijk van een dalmatiër. Geweldig! Naud gaat als de wiedeweerga aan de slag om het buitenweitje in orde te maken. Want zodra het weer beter is, mogen ze naar buiten. Als het zover is, vinden we het fantastisch. Alleen blijft één moedergeit met haar lam in het kalverhokje staan. Mayke en ik proberen ze er voorzichtig uit te krijgen. Met toeschouwers; de afstudeerclub van onze zoon kijkt namelijk gespannen toe.
Terwijl ik op de knieën lig om mama geit vast te houden, haalt Mayke lammetje Maxima eruit. Daar is mama geit niet van gediend en ze begint te stoten. Gelukkig heb ik het snel door en grijp haar bij de horens. Aan het hek hoor ik enkel gegiechel. De adrenaline stroomt door mijn aderen en dat is natuurlijk precies wat er bij de moedergeit ook gebeurt.
Dierenarts
Op de verjaardag van Luc staat een neef van meer dan twee meter vol trots met een lam in de armen. In eerste instantie wilde hij dat niet. ‘Ik heb een wit shirt aan!’ Maar niet veel later blijkt hij niet meer bij de geiten weg te slaan. We smelten als we zien hoe gek hij is met de lammetjes. Net als wij. Helaas gaat het twee dagen later een stuk slechter met lam Maxima. We besluiten de dierenarts te bellen. Die adviseert om de lammetjes weer naar binnen te doen en bij te voeden. Luc en Famke zijn dierenliefhebbers en ervaringsdeskundigen. Zij weten kordaat de lammetjes weer in het hok te bonjouren. Vanaf dat moment begint het voedingsschema: om de 2 tot 3 uur poedermelk geven in een flesje dat opgehaald is bij de buurman die schapen heeft.
Dat wordt binnenkort een begrafenis’, zegt mijn schoonmoeder
Lam Maxima is slap en heeft een dof haarkleed. ‘Dat wordt binnenkort een begrafenis’, zegt mijn schoonmoeder. Verdwaasd kijken we haar aan. Gelukkig gaat het een kleine week later steeds beter en durven we weer hoop te hebben. Maxima is krachtig en weliswaar klein, maar al flink gegroeid. Ook krijst ze flink als iets haar niet aanstaat. We geven het dus nog lang niet op!
Ik denk terug aan de tijd dat de kinderen klein waren. Een van onze tweelingdochters was ook klein; bij haar geboorte woog ze maar 1.600 gram. Met heel veel geduld, iedere keer een beetje melk uit het flesje, werd ze bij gevoed. Nu is ze 1.83 meter, dus het is allemaal goed gekomen.