Foto: Canva/TheBooringLens BoerenlevenOpinie

‘Ligboxen uitspuiten: het lekt, niet zo’n beetje ook’

Het uitspuiten van de ligboxenstal is ieder jaar weer een heel uitdagende maar wel een heel bijzonder leuke klus.

Iedere middag na het eten, wanneer de meeste koeien lekker de wei in zijn, spuit ik een aantal vakken van de ligboxenstal schoon. Vijf dagdelen nog, heb ik uitgerekend, en dan ben ik klaar.

Handige hulp

Soms heb ik geluk. Marieke wil toch wel even helpen. Heerlijk! Ze veegt het gehakselde stro uit de boxen en schept het in een kruiwagen om het stro daarna uit te kiepen in de ligboxen aan de andere kant. Zo kan ik de hogedrukspuit klaarzetten.

Eerst de verlengkabel voor de krachtstroom. Check. Dan nog een extra waterslang toevoegen omdat ik anders niet genoeg lengte heb. Maar het tussenstukje om de slangen aan elkaar te maken, vind ik niet. Bah, denk ik, het is hier ook altijd hetzelfde. Dus het laatje met koppelingen van de timmerbank doorzocht. Nop. De slang in de tuin. Nee. De plek waar altijd alle slangen hangen. Niks.

Negeren, denk ik, je hebt nu hulp!

“Naud, weet jij waar die koppelstukken liggen voor de waterslang?”, vraag ik. Ook hij zoekt op dezelfde plekken en vindt er eentje maar dan zonder rubbers. “Maakt me niks uit”, zeg ik, “dan lekt het maar een beetje.” Echter, het lekt niet een klein beetje. De helft van het ­water loopt zo het afvoerputje in. Negeren, denk ik, je hebt nu hulp!

Harde stuken vliegen om de oren

Eerst begin ik met inspuiten om de meeste ‘stront’ van de koematras te krijgen. Soms vliegen de harde stukken me om de oren. Daarna de stangen en de ligboxen. Dan met de vloerentrekker de meeste mest in de put. Daar waar voorheen opa Frans me hielp met de vloerentrekker om mest, water en strooisel uit de ligboxen te krijgen, moet ik dat nu alleen doen, ook omdat Marieke er vandoor is gegaan.

“Koffie”, roept Luc. “Goed”, zeg ik, “eerst nog even de koematrassen en de ligboxen inzepen zodat ik ze na de koffie met de hogedrukspuit nog even goed kan afpoetsen. Dan kom ik er aan.”

Soms voel ik met net Cinderella

Inmiddels is dochter Mayke ook terug. Ze is met de auto naar de supermarkt geweest en heeft de boodschappen gedaan. Ze is net achttien jaar geworden en vindt het wel leuk om te rijden. “Soms voel ik met net Cinderella”, zegt Mayke tijdens de koffie. Luc en ik liggen helemaal dubbel van het lachen. Voor alle huishoudelijke klussen weten we haar te vinden.

Rotklusjes opknappen

Vanwege het coronavirus is haar vakantiebaantje verminderd tot een dag per week. De rest van de tijd is ze aan het ‘chillen’. “Had je maar nooit je rijbewijs gehaald, alle rotklusjes mag jij nu opknappen”, zegt Pleun. “The biggest mistake of my life”, verzucht Mayke. “Maar ik vind het niet erg hoor”, zegt ze er lachend achteraan.

Als uiteindelijk alles af is en ik ’s avonds onder de bedrijfsdouche stap, vind ik warempel zomaar het koppelstuk (met rubber) voor de waterslangen. Zo zie je maar weer, uiteindelijk komt alles weer goed.

Beheer
WP Admin