Boerderij
Industrie op zoek naar ‘koolstofboer’
De industrie wil de eigen CO2-uitstoot compenseren op landbouwgrond. Dat kan via handel in carbon credits. De interesse hiervoor neemt toe, maar een verdienmodel is nog ver weg.
Over carbon farming – koolstof vastleggen in de bodem – wordt de laatste jaren steeds vaker gesproken. De boer moet een extra inspanning doen – bijvoorbeeld via vanggewassen of groenbemesters – en bodem en klimaat verbeteren.
Echt boerenpraktijk is dit nog niet, maar er liggen wel steeds meer kansen omdat de Nederlandse industrie CO2-uitstoot moet compenseren. Dit proberen bedrijven te doen door zogenoemde carbon credits (CO2-certificaten) te kopen. Bijvoorbeeld bij akkerbouwers en veehouders. Dit kan financieel interessant zijn voor boeren, maar een echt nieuw verdienmodel is nu nog niet aan de orde. Dit bleek op het symposium Carbon farming op maandag 21 juni, met sprekers van chemieconcern Bayer, van Rabobank en LTO.
100 ton
“De potentie van koolstofvastlegging in de bodem is enorm; tot wel 100 ton per hectare”, zei Christy van Beek van Bayer. “Voor boeren gaat het erom hoeveel koolstof zij aan de bestaande hoeveelheid in de grond kunnen plakken. Bijvoorbeeld door niet of minder ploegen, aanvoer van compost of een gebiedsgerichte aanpak.”
Bayer wil boeren helpen om die extra tonnen koolstof te monitoren en te verwaarden. Dat kan via carbon credits en daar komt de Rabobank in beeld, die als tussenpersoon tussen boer en industrie wil gaan fungeren. “De industrie moet CO2-neutraal worden en veel bedrijven hebben nog een restuitstoot. Met carbon credits uit de landbouw kunnen zij toch hun doelen behalen”, aldus Marc Wilmink van Rabobank.
Kinderschoenen
CO2 kan dan tot een extra inkomen voor de boer leiden, de praktijk is echter weerbarstig. “Het verdienmodel staat nog in de kinderschoenen”, erkent Wilmink, die schermt met vanafprijzen van € 40 per ton koolstof. “Dat zijn geen hoge prijzen, maar we verwachten dat die prijzen door de vraag vanuit de industrie wel zullen gaan oplopen.”
Jaap van Wenum, portefeuillehouder akkerbouw van LTO, is positief over het idee van koolstofvastlegging in de bodem. Hij merkt dat er onder akkerbouwers en veehouders veel animo is, maar stelt dat er ook een beloning moet zijn. “Die beloning is met de huidige prijzen per ton koolstof te beperkt. Er zou ook compensatie vanuit het GLB moeten komen. Nu verdien je als boer alleen een paar tientjes per hectare. Je moet meer beloningen stapelen. Ook in het concept van de Green Deal.” Daarnaast stipt Van Wenum aan dat boeren die al veel organische stof in de bodem hebben – en nauwelijks nog kunnen optimaliseren – niet buiten de boot mogen vallen. “Dat aspect moet financieel ook meewegen in het carbon-creditsysteem.”
Beheer
WP Admin
Bewerk bericht
Iedereen voelt op zijn klompen aan dat het klimaat er geen sikkepit mee opschiet.Ik 10 koeien minder houden mag een ander bedrijf doorgaan vieze troep uitstoten,maak dat de kat maar wijs dat dat goed is voor het milieu in het buitenland zegt die boer ik kan er wel 20 meer melken gaat goed daar in dat gekke Nederland.
100 ton per hectare 40 euro per ton
Zijn volgens mij niet enkele tientjes per hectare
Best Coen ik denk dat 1 ton per hectare eerder dan 100 ton per hectare de norm is . Of het is o, centen werk per ton en kom je op 40 euro per hectare . Kun je uittellen dat niets is voor verplichtingen aan te gaan . Bij 4000 euro per hectare moet je vandaag nog grond kopen want morgen zou hij dan al stervensduur worden . Past mogelijk bij extensief boeren . Dan stuk zeker inkomen bij lagere gewas opbrengsten . Zou mooi zijn maar dan zal de beloning tussen minimaal 1250 en 1500 euro minimaal moeten liggen . Want de extra maatregelen van bv groenbemesters enz. zullen ook vergoed moeten worden . En als er dan veel vraag is zal de markt zijn werk doen en prijzen kunnen dan hoger uitvallen . Voor enkele honderden euro per hectare met verplichtingen gaat niemand zich binden aan verplichtingen of deze zullen extra vergoed moeten worden . Mocht er vraag komen dan gaat de markt zijn werk doen en in verleden is gebleken dat prijzen meerdere malen verschillende keren verdubbelen . Dus 40 euro per hectare is gewoon belediging voor de boer hij of zij moet grond van 50000 tot 100000 euro per hectare beschikbaar stellen voor 40 euro . In de industrie zou men je uitlachen als je met zo een verstel komt .
De industrie betaald dus een aflaat om gewoon verder op dezelfde manier te mogen vervuilen en kan het doorberekenen aan zijn afnemers. De landbouwer die hier aan mee doet krijgt extra eisen, bovenop zijn/haar gewone werk, en wordt (zwaar) afgerekend als het mislukt
In principe heeft de industrie de NH3 net zo hard nodig als de boeren. Maar de (grote) industrie hebben zeteltjes voor een RvC weg te geven en de politiek en top ambtenaren gaan echt geen poten onder hun toekomstige zeteltje af zagen. Daar zit het verschil. De ambtenarij en politiek van NL staan niet voor niks in de top 20 van meest corrupte landen.
Komt niets van, enkele jaren geleden was er melding dat oa de industrie nh3 van de boer moest hebben om hun vergunning in orde te maken, nou dat hebben we gezien, er is geen enkele interesse vanuit bedrijven buiten de landbouw. Die hebben uiteindelijk ook niets nodig blijkt maar weer. Keiharde ijskoude sanering wacht de boer!!