"Een boer kan niet ziek zijn. Maar ondanks de drukte tijdens het maaien lig ik ziek, zwak en misselijk in bed." - Foto's: Miranda Nolten-Westerhof BoerenlevenColumn

‘Iedereen is aan het maaien, behalve wij’

Normaal gesproken weet Luc exact wanneer er gemaaid moet worden en prikt hij een week van tevoren een datum. Maar deze keer begint hij te twijfelen.

De weersvoorspellingen zijn niet rooskleurig. De weersverwachtingen beloven ’s nachts buien en lage temperaturen. Ook blijft de zon, die nodig is om de grond te laten drogen, uit. Op basis van deze gegevens besluiten we het maaien uit te stellen.

Het Twentse essenlandschap is ontstaan door eeuwenlange bemesting – met heideplaggen en stalmest –, en dat heeft geleid tot een karakteristiek reliëf. Een typisch kenmerk van een es is de glooiing of de bolle hellingen. Een prachtig gezicht, dat glooiende landschap, maar op tijd maaien zit er niet in.

Onderaan de es is het land nog flink drassig, terwijl we om ons heen zien dat de boeren toch al aan het maaien zijn. In de familie-app stuurt Luc een filmpje waarin hij voor de helft nog met zijn laarzen in de drek staat.

Geduldig wachten we af. En ja hoor, dat wordt beloond. Na een aantal dagen droog weer en een stevige wind lijkt het erop dat de drassigheid op de meeste plaatsen is verdwenen. Helaas is op sommige plekken het hoge gras gaan liggen, maar een kleinigheidje hou je altijd.

Stoere jongens van loonbedrijf

Als je een bedrijf runt, moet je ook keuzes maken. Ons machinepark is minimaal. Dat betekent dat wij zelf niet veel meer doen dan het erf opruimen, het draad op diverse plekken openen en het zand van de kuil halen.

Neef Tom maait en schudt langs de kanten. Het loonbedrijf maait het gras. Ook het gras hakselen en het meerijden om het gehakselde gras op de kuil te krijgen, wordt gedaan door de stoere jongens van het ingehuurde loonbedrijf. Zij hebben het materieel en de tijd om dit goed, vakkundig en snel te doen.

Een boer kan niet ziek zijn. Maar ondanks de drukte tijdens het maaien lig ik ziek, zwak en misselijk in bed. Nee, geen nieuwe zwangerschap. Gelukkig niet. Als ik ’s middags beneden kom, loopt er een ooievaar over de weilanden. ‘Snel wegjagen, voordat hij nog een baby brengt’, lacht Luc.

Frikandellen en broodjes knakworst

Ik ben precies op tijd weer fit om de harde werkers te voorzien van de koffie, frikandellen en broodjes knakworst. De jongens van het loonbedrijf zijn op dreef en vertellen humoristische verhalen waar wij dan weer enorm om moeten lachen. Ze hebben veel lol in hun werk en dat is natuurlijk fantastisch. Als zij klaar zijn, is het tijd voor ons om aan de slag te gaan. Het plastic over de kuilen trekken is toch echt ons werk.

Een dag later zien we dat het kuilplastic volledig bol staat. Er is wind onder gewaaid. En nu, vraag ik. We gooien er gewoon maar even iets zand overheen, wachten tot de Nicosil-kleden komen en bestellen een minikraantje om alles in het vervolg zo snel mogelijk af te dekken. Eind goed, al goed. Twee dagen werken en de gehele winter topvoer.