‘De konijnen doen ‘het’ op schoot’

‘Jazeker, ze zit op de bank in de woonkamer met een handdoekje op haar schoot en de konijnen zitten op dat handdoekje”, vertelt mijn neefje. “En sinds kort ‘doen ze het met elkaar’ op schoot.”

En zo gaat het nog even verder tijdens de koffie. Ons nichtje van 24 jaar woont sinds enige tijd samen en heeft een jongetjeskonijn en een meisjeskonijn. Overigens heet een babykonijn lamprei, een mannetjeskonijn rammelaar en een vrouwtjeskonijn voedster. Regelmatig halen ze de konijnen, die gewoon bij elkaar zitten, uit het hok om mee te knuffelen en te aaien. Heel gezellig en erg relaxed.

Tot we pasgeleden een filmpje te zien kregen van de daad. Lacherig zaten we aan tafel het grappige verhaal te bespreken. “En nu?”, vroeg ik. De voedster is nog niet gesteriliseerd omdat dat pas mag vanaf een half jaar. Ons nichtje was erg bang dat het toch al ‘raak’ was. En dus bracht ze even een bezoekje aan de dierenarts. Waar ze gerustgesteld werd. Nog niks aan de hand.

Konijnenopvang

Iets verderop in onze straat is een konijnenopvang. Hier kunnen mensen konijnen brengen waar ze niet meer voor kunnen zorgen om verschillende redenen. ‘In de periode dat ze wél bij ons verblijven doen wij er alles aan om konijnen weer echt konijn te laten zijn’, staat er op de website. Ze kunnen rennen en spelen en er wordt gewerkt aan (her)socialisatie. Met als uiteindelijke doel dat mensen bij deze opvang een konijn adopteren.

Speeddate

Mijn neefje wilde bij zijn konijn een ander konijn en maakte een afspraak. Voordat je er eentje kunt adopteren (lees: kopen) zijn er enige bezoekjes nodig. Ten eerste een speeddate om kennis te maken. Want het is net als bij de mens ‘het klikt’ gewoonweg niet altijd. Daarna een bezoekje om concrete afspraken te maken, hoe er thuis met het konijn moet worden omgegaan. Op de derde afspraak mag het konijn meegenomen worden.

In eerste instantie zat deze konijnenopvang in een woonwijk. Daar ontstonden enige problemen. En mocht u nu denken dat de klacht stankoverlast was? Nee hoor, er werd geklaagd dat er zoveel extra verkeersverplaatsingen plaatsvonden in de wijk, vanwege al die ontmoetingen en dates met baasjes en hun konijnen.

Doorgeschoten maatschappij

Oké, je kunt er van alles van vinden, maar ik vind dat we daarin toch enigszins zijn doorgeschoten in deze maatschappij. En dat vertelde ik dus ook laatst mijn zwager. Die zei verontwaardigd “Ja, en jullie hond Finn die een terugkomdag gaat doen met de broertjes en zusjes! Dat is zeker wel normaal.”

Klopt, we dichten onze huisdieren behoorlijk veel menselijke eigenschappen toe. Een dier staat natuurlijk op een geheel andere plek in het gezin dan vroeger en eerlijk gezegd betrappen wij onszelf ook regelmatig op die ‘gedachte’. Behalve Luc, hij vertelt dat de mens een mens is en een dier een dier. En dat verschil moeten we niet vergeten.