Premium
In gesprek gaan als oplossing voor problemen begint me tegen te staan, schrijft columnist Willem Bruil. - Afbeelding: Canva, beeldbewerking AlgemeenColumn

‘De illusie van ‘in gesprek gaan’ als probleemoplosser’

Reacties

  1. Gebrek aan inhoudelijke kennis bij politieke bestuurders, veelal met een ‘beleidsmatige’ achtergrond of verkozen op basis van politieke connecties, leidt er toe dat men zich gaat verschuilen achter juridische argumenten. En juist die in juridische regels schuilt vaak het probleem. Juristen hebben naast juridische kennis vaak een gebrek aan de inhoudelijke en praktische kennis van de materie en maken regelgeving onwerkbaar in hun drang om het juridisch sluitend te maken. En een deel van de politici werkt hier bewust actief aan mee om vervolgens de onnodige stringente regelgeving te misbruiken voor hun politieke doelen. Met als argument dat de rechtsstaat gerespecteerd dient te worden. Degene die vragen stelt wordt vervolgens weggezet als tegenstander van de rechtsstaat of natuurhater. En verreweg de meeste politici hebben egocentrische- danwel narcistische trekken en voeden dat met likes op social media dus die kijken wel uit. En dat die likes weer net van personen komen die zelf geen direct nadeel van regelgeving die voor betrokkenen onwerkbaar is blijkbaar van ondergeschikt belang.

  2. Wij wonen al een hele tijd niet meer in Nederland en ergeren ons ook aan : over je schaduw stappen, omarmen en in gesprek gaan. Elke paar jaar heb je zo’n term die dan steeds gebruikt wordt. Politici gebruiken ook: ik herken mij niet in dit of dat. Ze zeggen dat om nooit gepakt te worden op een leugen.

Beheer
WP Admin