De bloemetjes en de bijtjes

Een bekende, goed opgeleide journalist wist de ene gele bloem niet van de andere te onderscheiden. We waren geschokt.

,,Gerrit, wat een mooie boterbloemen zie ik daar achter je.” Dat zei journaallezer Philip Freriks deze week toen hij de grote foto achter weerman Gerrit Hiemstra zag. Het beeld omvatte een blauwe lucht, een vette groene weide met daarin allemaal gele… paardenbloemen.

Bij ons thuis zakten de monden open van verbijstering. Bóterbloemen! Hij zei bóterbloemen! Terwijl zelfs kinderen zien dat het paardenbloemen zijn. Dat wil zeggen: bij ons in het dorp zien kinderen dat. Maar ja, dat is een dorp waar nog kikkervisjes in de sloot zitten en de eekhoorns de kruimels van je bord pikken.

Kun je het een stedeling als Philip Freriks kwalijk nemen dat hij een boterbloem niet van een paardenbloem kan onderscheiden? Ik denk het niet. Hoe moet je zoiets weten als het je nooit verteld is? Niet op school en niet door je ouders? Hoe moet je zoiets weten als je in de stad woont waar tussen de stoeptegels het straatgras niet eens wil groeien?

Geen idee. Echt erg is het ook niet en Freriks zal beslist niet de enige zijn. Maar verbijsterend blijft het wel.