Columnistenwedstrijd (4): De roep van de eerste kievit

De oproep van Boerderij leverde veel inzendingen op. Prachtige verhalen, uiteenlopend van ontroerend, grappig en serieus tot vrolijk en verdrietig. Uit al die inzendingen selecteerde de redactie de tien beste. De laatste inzending is de uiteindelijke winnaar, die elke maand een column gaat schrijven voor Boerderij.

Dit is de column van Rein Boersma, veehouder in Schettens (Fr.)

De roep van de eerste kievit

Eind februari was het weer te horen: de roep van de eerste kievit. Na de winter, nou ja winter, is het altijd weer verheugend de roep van de kievit te horen als teken van het komende voorjaar.

Ooit was dit voor de ware liefhebber het teken om het veld goed in de gaten te houden. Het vinden van het eerste kievitsei was immers een eervolle bezigheid. Dat is tegenwoordig zoveel anders geworden dat het meer weg heeft van een beschamende natuuraantasting. Toch geeft het horen van de roep van de eerste kievit een aangenaam voorjaarsgevoel. Het voorjaar komt eraan en daarmee een veelbelovend nieuw groeiseizoen.

Zorg voor weidevogels

Nu houdt de zorg voor de weidevogels menigeen bezig. Natuurliefhebber, boer, laaggeletterd, zeer geleerd, iedereen heeft wel zo zijn zorg voor de weidevogels en ook wel een mening hoe het allemaal beter zou kunnen. Vaak hebben deze bijdragen in de discussie een sterk kenmerk van ons domineesland; precies zeggen hoe het moet, maar een ander moet het doen. Als die ander dat niet doet of onvoldoende resultaat heeft, is het inderdaad bij die ander een goed foute boel. Hel en verdoemenis zijn aan het verdwijnen, maar anders werden die er ook nog bij gehaald.

Ondanks dit alles houd ik van onze weidevogels. Samen met de buren zijn we erin geslaagd de weidevogelpopulatie in ons veld stabiel te houden. Kieviten, grutto‘s, scholeksters en tureluurs zijn in gelijke mate aanwezig. De veldleeuwerik laat zich helaas al jaren niet meer horen en zien. Nestbescherming, vluchtstroken bij het maaien, vaste mest uitrijden zijn maatregelen die de vogels helpen.

Veranderingen in de landbouw

Toch ben ik mij er elk voorjaar weer van bewust dat ook onze weidevogelpopulatie kleiner is dan ik in mijn jonge jaren meemaakte. Ooit is het veld doorsneden door een nieuwe weg, is er lichtvervuiling van de nabije stad, is er bijna altijd een gonzend geluid van de snelweg en zijn er diverse landbouwveranderingen geweest. Ook is de predatiedruk toegenomen door een toenemend aantal roofvogels, vossen en marters.

De wegschietende tureluur en het eindeloos kwebbelen van de scholeksters maken het voorjaarsgevoel tot een diepe beleving

In een moment van pessimisme vraag ik mij af hoelang ook onze weidevogels blijven terugkomen. Ik weet nu al dat ik ze erg zal missen. De roep van de eerste kievit geeft de belofte van een nieuw groeiseizoen. De alarmroep van de grutto bij het ophalen van de melkkoeien maakt zo’n loop door het veld compleet. De wegschietende tureluur en het eindeloos kwebbelen van de scholeksters maken het voorjaarsgevoel tot een diepe beleving. Kijk, dan heb ik bij dit alles geen financiële vergoeding nodig met alle bijbehorende controles en geklets van lieden die het allemaal beter weten. Dat zou mijn genieten van onze weidevogels lelijk kunnen bederven. Het voorjaar komt eraan. Ik heb de eerste kievit gehoord.