Samen wonen en werken op hetzelfde erf, wat doet dat met de relatie tussen man en vrouw? Hans Nusselder en Minka Greven vertellen wat het voor hen betekent.
Zij is heel direct, hij laat nooit het achterste van zijn tong zien. Zij is geen standaardboerin, bij hem staan de koeien op één. Wat hen bindt, is de liefde voor het boerenbedrijf.
Lees verder onder de foto‘s
Het bedrijf bestaat uit 200 melkkoeien en 150 stuks jongvee, verspreid over twee locaties in Hummelo en Bekveld, een buurtschap in Hengelo (Gld.). Er is ook een agrarische kinderopvang: Den Hartog.
Hans Nusselder (55) en Minka Greven (53) wonen in Doetinchem (Gld.) en hebben vier kinderen: twee dochters Sylke (28) en Rosanne (24) en twee pleegzoons Maikel (19) en Levi (17) en kleindochter Bo (9 maanden). Hun bedrijf bestaat uit 200 melkkoeien en 150 stuks jongvee, verspreid over twee locaties in Hummelo en Bekveld, een buurtschap in Hengelo (Gld.). Minka verzorgt de administratie en runt sinds 2016 een BSO op het eigen erf .
Hans
“Onze eerste ontmoeting was in Vat 84, de disco in Hummelo, in 1984, en we kregen verkering. Het moest gewoon zo zijn, denk ik. Ik viel op haar uitstraling en het directe, wat ze toen ook al had. Ik kreeg een felle rooie, zullen we maar zeggen. Ik ben zelf meer van het polderen. Afgelopen weekend waren we 30 jaar getrouwd.
Wat ons bindt is de hypotheek, haha, dat zeggen we altijd. Nee hoor, we delen onze liefde voor het boerenbedrijf. Ik kom van een boerderij, Minka niet. Ze is geen vrouw die met een boerenzakdoek op het hoofd elke dag de koeien voert. Ze deed de kalveren en zorgt voor de administratie. Daar ben ik helemaal niet van. Mijn vader was ook niet gek op boekhouden, dat zal wel erfelijk zijn. Hij gaf Minka ooit een schoenendoos vol bonnen en zo begon het.”
Hans is een echte koeienman, zijn dames staan bij hem op één.
Vakantieopvang voor kinderen
“We zijn allebei sociaal. Toen onze twee dochters klein waren, hebben we vakantieopvang en crisisopvang gedaan voor kinderen die het minder goed hebben. Daarna kregen we onze pleegzoons, twee broers die sinds hun babytijd bij ons zijn. Dat voelt als eigen, met alles erop en eraan. In het begin was het weleens heftig, vooral als ze contact hadden gehad met hun biologische ouders, dat gaf terugslag. Minka is gek op kinderen. Ik waardeer haar zorgzaamheid, ze is gewoon heel lief. En het is een aanpakker, dat hebben we ook gemeen: niet lullen maar doen.”
Bedrijf samengevoegd
“In 2019 hebben we, met het oog op de toekomst, plannen gemaakt om ons bedrijf samen te voegen met het melkveebedrijf van de vriend van onze dochter Sylke. Ruben had samen met zijn ouders een bedrijf in Bekveld. Dit resulteerde in 2020 in de oprichting van een vof, bestaande uit Sylke en Ruben, zijn ouders en wij tweeën. In 2021 kregen we de kans om een boerderij in Doetinchem te kopen. Dat is net ver genoeg van elkaar om de schoorsteen niet te zien roken. Ik stap iedere morgen op de fiets naar Hummelo om te gaan melken. Het waren veel veranderingen en regelwerk in korte tijd. Ik heb dan al gauw: het is goed, we zien wel. Minka heeft daar meer moeite mee: die wil de zaken preciezer weten. Maar dat kan niet altijd. Het is zoals het is en het komt zoals het komt.”
Minka met kleinzoon Bo bij de koeien.
Minka
“Ik kom niet uit een boerengezin, maar ik was altijd al gek op dieren en kinderen, daar wilde ik iets mee doen. Ik had vroeger verzorgpony’s en werd dierenartsassistente. Toen we samen begonnen, was ik dus geen standaardboerin. Maar we werken op deze manier prima samen: Hans het vee en ik de cijfers. Hij steunt me altijd in wat ik wil, het kindergebeuren komt allemaal van mij, daar gaat hij in mee.
Ik ben rechttoe rechtaan, Hans draait er weleens omheen, zo zijn we nu eenmaal. We bereiken hetzelfde op een andere manier. We zijn elk ook sociaal op onze eigen manier. Ik ben meer een einzelgänger, hoef geen hordes mensen om me heen. Hans is erg actief in het sociale leven, hij zit in de kerkenraad en commissies. Bewonderenswaardig. Hij geniet ervan. Hij zal overal als laatste het licht uitdoen, bang om iets te missen. Onze dochter Sylke is net zo. Ik heb aan twee avonden kermis meer dan genoeg, Hans wil ze alle drie meemaken.”
Samen aan de koffie. Hans is geen prater, volgens Minka.
‘Hans kan prachtig vertellen’
“Binnenshuis is hij geen man van veel woorden. Buiten de deur is hij een echte prater, hij kan prachtig vertellen en voordragen. Ik denk dan weleens: deed hij dat thuis ook maar. Hij is een binnenvetter en het komt niet tot diepzinnige gesprekken, dat vind ik jammer. Hans laat het achterste van zijn tong niet zien. Maar misschien wil ik dat ook helemaal niet weten, haha. Toen ik binnen korte tijd mijn vader, een oude vriend en de hond verloor, was hij er voor me en kan ik mijn ei bij hem kwijt.”
Minka: Hans is een geweldige opa
“Hans is erg zorgzaam en lief voor zijn koeien, dat vind ik mooi. Die dames staan voor hem op nummer één en ik op nummer twee, hij is altijd druk met het vee. Toch gingen we elk jaar met de kinderen op vakantie. Hans zei: een boer kan best met vakantie, als je oppas voor honden kunt regelen, lukt dat ook met koeien. We zijn niet van de verre reizen, het genieten van even geen moeten, geen rekening hoeven houden met melken en voeren, dat is al heel wat! De opvoeding van de kinderen kwam vroeger het meest op mij neer, dat botste weleens. Maar als ik hem nu zie met onze kleindochter Bo, ontdek ik een nieuwe kant van hem: wat een geweldige opa is het!”
Het kindergebeuren, ook van de BSO, komt allemaal van Minka. Hans steunt haar daarbij volledig.