Bruiloften na de stoereboerenkalender?

De singles onder de stoereboeren hadden veel vrouwelijke aandacht. Ik heb veel verzoeken gehad om telefoonnummers en e-mailadressen door te sturen. Hoe gaat dat verder?

‘Zitten er ook singles bij?’ Het is een vraag die heel vaak gesteld is tijdens het tot stand komen van de stoereboerenkalender. Ja, er zitten singles bij. Het was niet hun drijfveer om mee te doen aan de kalender, het was dan ook geen Boer zoekt Vrouw-kalender. Maar evengoed hadden de deelnemers geen gebrek aan vrouwelijke aandacht. Ik heb nogal wat verzoekjes gehad om brieven, foto’s, telefoonnummers en e-mailadressen door te sturen. Er waren ook dames die zelf aan het speuren waren geslagen en op eigen gelegenheid hun weg naar de boeren vonden.

Die vonden de aandacht wel leuk, want wie weet wat eruit voort zou komen. Niet veel, zo blijkt tot nu toe. Dat boerenbedrijf, daar zagen de dames wel wat in. Leuk, een paar koetjes. Schattig, die kalfjes. En prachtig, die vlaktes met graan en aardappelen. Meer kennis dan dat was er meestal niet aanwezig. Op zich niet erg, maar het vergde van de boerenkant soms nogal wat tekst en uitleg. Dat je vaak lange dagen maakt. En dat je niet overdag de hele tijd knus naast elkaar op de bank kunt zitten ook al werk je in feite thuis. Er is immers werk aan de winkel. Er moet gemolken, gevoerd en gerooid worden.

Eén van de dames had tijdens de eerste verkenning gevraagd: ‘Ben je wel naar school geweest?’ Daar was de boer in kwestie erg van geschrokken. Kennelijk heerst toch nog af en toe het beeld dat boeren ongeschoolde domkoppen zijn. Anders zoek je wel een ‘echte baan’, toch?

Nee, ik vrees dat er geen bruiloften komen naar aanleiding van de stoereboerenkalender. Want meer dan eens bleef bij de boeren het gevoel hangen dat het niet om hen als persoon ging, maar om een vent die met zijn kop op tv was geweest of in de krant had gestaan.