‘Boerin zijn: veel thuis, maar nooit zonder werk’
Naar school gaan, is allang niet meer een zaak van kinderen alleen. Ouders worden er in toenemende mate bij betrokken. Een voorleesmiddag, een knutselmiddag, een uitje naar de kinderboerderij; dat kan een school meestal niet met alleen de meesters en juffen.
Er is bijvoorbeeld vervoer nodig, toezicht en tijd. Dat laatste is voor veel ouders niet eenvoudig. Ze hebben al zoveel ballen in de lucht te houden. Dan komt een verzoek van school om te helpen bij de piratenmiddag, de prinsen- en prinsessenmiddag of de sponsorloop niet altijd even gelegen. Op zulke momenten draaien de hoofden dan makkelijk naar de persoon op het schoolplein die altijd tijd heeft. Die altijd thuis is en die verder toch niet veel om handen heeft: de moeder die op een boerderij woont. Waar het misverstand vandaan komt dat je dan niks te doen hebt, weet ik niet.
‘Altijd thuis’
Feit is dat ik meer dan eens boerinnen gesproken heb op wie een beroep werd gedaan onder het mom ‘jij bent toch altijd thuis.’ Hoe leg je dan uit dat thuis zijn niet hetzelfde is als niks te doen hebben? Dat je net zo jongleert met je tijd als ieder ander? Dat wonen en werken zo volledig met elkaar vervlochten zijn dat je ook ’s avonds en in de weekenden bezig bent. Om koeien te voeren, een kalf biest te geven, aardappelen te sorteren of biggen te behandelen in de kraamstal.
Realiteit achter het boerenleven
Het boerenleven is een wereld waar men buiten de landbouw niet echt weet van heeft. Wat men wel weet, of denkt te weten, is dat het op boerenbedrijven eindeloos romantisch en relaxed is. Dat komt denk ik door de beelden op tv. Daardoor lijkt het alsof er altijd gelegenheid is om koffie te drinken, te barbecueën en gezellig bij elkaar op de bank te kruipen. Het boerenleven is een rustig leven, zo lijkt het. Hoe anders is de werkelijkheid. Zeker tijdens de bekende arbeidspieken komt er weinig van kneuterig bankzitten. En als je wel net lekker zit, kan het zomaar gebeuren dat er een koe moet kalven. Of er komt een vrachtwagen om varkens te laden. Of de melkrobot meldt zich met een storing. Kortom, die vermeende rust is betrekkelijk.
Op boerinnen wordt vaak een beroep gedaan onder het mom ‘jij bent toch altijd thuis
Meer dan alleen boerin
Niet iedere vrouw werkt mee op het bedrijf. Maar als ik vraag wat ze zoal doen, dan komt er toch vaak een hele lijst. Linksom of rechtsom, je pakt altijd wel een klusje mee. Overalls wassen, naar de veearts voor droogzetters, bijspringen bij het omweiden of een paar kraamhokken schoonspuiten omdat de vaste hulp ziek is. En ja, tussendoor zou je best met de voorleesmiddag kunnen helpen op school. Maar als anderen er blind vanuit gaan dat je wel tijd hebt, dan steekt dat. Dan voel je je niet gezien en niet serieus genomen. Van een boerin weet ik dat ze het heft in eigen hand nam. Ze nodigde de andere ouders uit op het bedrijf en liet niet alleen de koeien, kalfjes en gewassen zien maar vertelde ook over wat erbij komt kijken om de boerderij aan de gang te houden. Het had indruk gemaakt. Helemaal toen ze bij vertrek van het bezoek had gezegd dat haar nog een avond van helpen met mais inkuilen te wachten stond.
Wat de andere ouders gingen doen? Journaal kijken. Sporten. Netflixen. Dat soort dingen. Maar nee, niet werken. Het was een goede zet geweest. Bij de eerstvolgende schoolactiviteit was haar gevráágd of ze tijd had om ook bij te springen. En dat voelde veel fijner dan de opmerking ‘jij hebt zeker wel tijd’.