Tineke van Loon-Sol (35) heeft samen met haar man en schoonouders een akkerbouwbedrijf van 180 ha in Slootdorp (NH). - Foto's: Mark Pasveer BoerenlevenAchtergrond

Boerin Tineke: ‘Praten over geld vind ik niet moeilijk’

Op de vraag of het verstandig zou zijn als zij ook in de maatschap kwam, zei Tineke: dat is best. Sindsdien deelt ze mee in de bedrijfswinst.

Haar ouders hadden een akkerbouwbedrijf, zij wilde dierenarts worden maar rolde toch weer de akkerbouw in via haar man. De afspraak die ze maakten: hij doet het werk achter, zij het werk voor. “Vrij traditioneel, maar zo weten we precies waar we aan toe zijn.” Helemaal zwart-wit is de taakverdeling echter niet. Zo regelt Tineke alle certificering en startte ze met boerderij-educatie. Dat ligt nu even stil, maar in mei begint ze weer, als er iets te zien en te doen is voor de jeugd. “Wortels zaaien bijvoorbeeld. Ze mogen even ervaren hoe groot een trekker is en in het najaar mogen ze allemaal een wortel of een biet rooien, dat vinden ze geweldig. Terwijl dat voor ons allemaal zo gewoon is.”

Lees verder onder foto

Eén van de taken die Tineke op zich neemt, is de certificering van het bedrijf.
Eén van de taken die Tineke op zich neemt, is de certificering van het bedrijf.

Onafhankelijk, maar soms wel druk

De educatietak neemt Tineke op zich en als het nodig is, helpt ze ook op het bedrijf. “We kozen er bewust voor om het met zo min mogelijk personeel en zo veel mogelijk mechanisatie zelf te doen. Zo zijn we onafhankelijk, maar dat betekent ook dat je soms heel druk bent. Als er dan eens iemand te kort is, bijvoorbeeld om bij te rijden met de kipper, nou, dan spring ik op de trekker. Dat doe ik graag, ik vind dat echt heel erg leuk.”

In 2019 kwam Tineke officieel in de maatschap. “Daar was ik niet zelf over begonnen, tijdens een gesprek met de boekhouder kwam het aan de orde. Het ging een beetje tussen neus en lippen door zo van: als Bart en jij het bedrijf gaan voortzetten, is het dan niet verstandig dat jij ook in de maatschap komt? Ik zei: dat is best.”

We zijn hier eigenlijk altijd wel aan de gang, heel soms ook op zondag als het zo uitkomt

Sindsdien deelt ze mee in de winstverdeling. Haar vergoeding komt op de gezamenlijke rekening, daaruit wordt het levensonderhoud betaald. “Het was wel even wennen. Ik vind het zo gewoon dat ik meehelp dat het in het begin vreemd aanvoelde dat ik er geld voor kreeg.”

Praten over de financiën vindt Tineke niet moeilijk. “Ik denk dat meespeelt dat het bedrijf goed loopt. Als dat niet zo zou zijn, is het denk ik lastiger om over geld te beginnen.”

Lees verder onder foto

Met alle vier de kinderen bij een trekker.''Voor ons zo gewoon, maar voor kinderen die op bezoek komen iets heel bijzonders.'
Met alle vier de kinderen bij een trekker.”Voor ons zo gewoon, maar voor kinderen die op bezoek komen iets heel bijzonders.’

Zeven gewassen telen

Dát het goed loopt, komt mede doordat ze zeven verschillende gewassen telen. “Dat is natuurlijk niet voor niks. Zo spreiden we het financiële risico. Tegelijk spreiden we ook de werkzaamheden, zodat we niet alles in één keer hoeven zaaien, poten en oogsten. Dan zou het wel heel erg druk worden, al zitten we nu ook nooit stil. We zijn hier eigenlijk altijd wel aan de gang, heel soms ook op zondag als het zo uitkomt. Daar moet je niet te moeilijk over doen. We betrekken dan het hele gezin erbij, samen picknicken op het land, de kinderen rijden mee op de trekker en vinden het helemaal geweldig. We maken er zoveel mogelijk ons eigen feestje van.”

Ik kan wel gaan lopen mopperen, maar daar heb je niks aan

Dat neemt niet weg dat Tineke af en toe denkt: hoe fijn zou het zijn om een man te hebben die ’s avonds gewoon naast me op de bank zit? “Daar komt het hier niet vaak van, want meestal gaat Bart ’s avonds na het eten weer achter aan het werk. Is dat erg? Nee. Deze taakverdeling hebben we nou eenmaal zo afgesproken en ik kan wel gaan lopen mopperen, maar daar heb je niks aan. En als er toch iets is, dan kaart ik dat aan, want je moet wel blijven praten in een relatie. Bart kan het niet aan me ruiken als ik ergens mee zit en omgekeerd ook niet. Vroeger potte ik mijn ergernissen soms op tot ik heel erg boos werd. Door er eerder over te beginnen, ben je dat voor en kun je in redelijkheid een oplossing zoeken. Dat moest ik wel leren, maar ik zeg maar zo: al doende leer je.”

Lees verder onder foto

De boerderij waar Tineke met echtgenoot Bart en hun kinderen (8,6,4 en 2 jaar) woont.
De boerderij waar Tineke met echtgenoot Bart en hun kinderen (8,6,4 en 2 jaar) woont.

Een van de dingen die ze nu bijvoorbeeld tijdig aangeeft, is dat de mannen na het koffiedrinken niet zomaar weg moeten lopen en haar met de rommel achter moeten laten. “In drukke tijden ruim ik met liefde alles steeds op, maar zodra het weer rustig is, geef ik aan dat het hier geen hotel is en dat ze ook zelf de kopjes in de vaatwasser kunnen zetten. Dan is het even van ‘o ja’, en dan gaat dat verder prima.”

Ik spring graag bij, ik vind het leuk

Die drukke tijden, die komen er binnenkort weer aan. Het voorjaarswerk staat immers voor de deur. Of ze daar tegenop ziet? “Nee, helemaal niet. Lekker weer naar buiten en de zon op je huid voelen, bezig zijn in de tuin, de kinderen die om je heen scharrelen, samen koffiedrinken op het land, bijspringen op het bedrijf en heen en weer rijden als er een zak zaaizaad nodig is of een onderdeel voor een machine. Ik spring graag bij, ik vind het leuk. En ik krijg er zeker waardering voor. Dan zeggen ze: maar je doet het allemaal wél!”

Lees verder onder foto

Dit is een artikel in de Boerenleven-rubriek 'Boerin'. Meer verhalen uit deze rubriek vind je hier.

Beheer
WP Admin