Boerin Meike: ‘Ik zou Mona Keijzer wel eens willen spreken’
Vanuit diepgaande interesse in voeding begon Meike Lubbers een doordacht zuivelbedrijf. En als ze zich druk maakt over politiek, kan ze dat niet naast zich neerleggen. “Je kunt je trekker starten, of je doet er zelf iets aan.”
“Tijdens de eerste zomer samen met Erik bleken alle clichés waar te zijn: een boer is altijd aan het werk.” Het is toen een tijdje uit geweest, maar ze kwamen al snel weer bij elkaar. Nu voelt Meike Lubbers zich hier helemaal thuis. “Het leven op de boerderij is fijn.”
Na de geboorte van de eerste begon ze met de studie levensmiddelentechnologie. Sinds haar twaalfde heeft ze diabetes type 1, waardoor ze altijd bezig was met wat je eet en wat dat doet met je lichaam. “In 2019 rondde ik de studie af en in 2020 startte ik vanuit de interesse in voeding met mijn eigen bedrijf: Boer Lubbers. Mijn ideaalbeeld was zuivel leveren aan lokale winkels en supermarkten. Verkopen aan consumenten leek me niet leuk. In de praktijk bleek juist verkoop aan de consument erg leuk, dus dat is wat ik nu doe.”
Omdat supermarkten vol liggen met voedsel dat niet wordt verkocht en later wordt weggegooid, werkt ze alleen op bestelling. “Ik wil niet bijdragen aan voedselverspilling in een wereld waar honger de grootste doodsoorzaak is. Daarom heb ik geen voorraad en geen fysieke winkel.”
Op woensdag komen de bestellingen binnen, op donderdag en vrijdag produceert ze de zuivel en zaterdag kunnen de klanten het tussen 11.00 en 16.00 uur ophalen. “Tijdens het contact met de consument kan ik wat over het bedrijf vertellen. Sinds kort verkoop ik ook kaas en vlees. We insemineren soms met Angus; die vaarskalveren houden we dan aan voor de vleesverkoop.”
In 2019 zette ze zich in voor de boerenprotesten. ‘De frustratie bouwde zich op in mij en dus ondernam ik actie. Ik regelde twee bussen, waaronder de spelersbus van voetbalvereniging De Graafschap. Daar zijn we mee naar Den Haag gegaan.”
Bondgenoot van BBB
Een protest organiseren deed ze al eens eerder. “Ons bedrijf is al twee keer verplaatst. De eerste keer in 1995, in 2012 kregen we weer te horen dat we weg moesten.” Ze kregen de sleutel van de huidige locatie in 2014. Later bleek dit een groene ontwikkelingszone te zijn, waarvoor restricties zouden gaan gelden. “Ik organiseerde toen een protest met trekkers bij het gemeentehuis.”
In 2021 werd in de gemeente de Dorp en Platteland Beweging opgericht, een bondgenoot van de BBB. “Iemand zei: ‘Je moet Meike hebben’ en ze klopten bij me aan. Nu zit ik in de gemeenteraad, we hebben vier zetels. Als ik verandering wil binnen de gemeentepolitiek, dan kan ik daar ook zelf voor zorgen. Het is wel jammer dat we geen deel uitmaken van de coalitie, want heb je tenminste echt invloed, maar ik heb wel het gevoel dat ik met wat goeds bezig ben. Er gaat veel tijd in zitten. Reken op zo’n drie bijeenkomsten per week. Als penningmeester verzorg ik ook de administratie van de partij.”
Een keer per week loop ik een vastgestelde route door ons land om de dagvlinders te tellen
Op zondag gaan ze met het gezin naar Meikes ouders in Bredevoort. ’s Avonds doet ze de boekhouding van het bedrijf. “De maandag, dinsdag en woensdag zijn voor de huishouding en de tuin. Ik hou van tuinieren en ik verwerk met veel plezier de opbrengst van de moestuin en de fruitbomen. Een hobby van me is de vlindertelling voor Bimag, Boeren Insecten Monitoring Agrarisch Gebied. Het is een project van LTO met de Vlinderstichting, dat inzicht geeft in insecten in het agrarisch gebied. Daarmee kan ik positief bijdragen aan wat er wél goed gaat op het boerenerf. Een keer per week loop ik een vastgestelde route door ons land om de dagvlinders te tellen. Eens per twee weken zet ik speciale vangemmers met ledlicht voor de nachtvlinder; die tel ik voor de zon opkomt, waarna ze weer vrijgelaten worden.”
Opzetten van picknickroute
“In principe doet Erik al het werk achter, maar ik spring wel bij. Gras schudden vind ik leuk om te doen en ik vervang Erik wel eens in de melkput of neem de verzorging van de kalfjes over van mijn schoonvader. De boer is inderdaad altijd aan het werk, maar ook altijd aanwezig. We wonen hier prachtig en de kinderen hebben alle vrijheid. Mijn schoonouders wonen ook op het erf, kinderopvang hebben we niet nodig. En ik kan hier van alles beginnen. Ik hou ervan om verschillende dingen naast elkaar te doen. Zo ben ik bezig met het opzetten van een picknickroute en we hebben al eens ‘boer’gondische lunches georganiseerd. We hebben mijn inkomsten nodig om rond te kunnen komen, daarnaast probeer ik te sparen om het huis op te knappen.”
Dit is een artikel in de Boerenleven-rubriek 'Boerin'. Meer verhalen uit deze rubriek vind je hier.