Boerin Chantal: ‘Als alles in de soep loopt, denk ik: hou op!’
Met een gezin met vier jonge kinderen, een melkveehouderij en een onbemande boerderijwinkel hoeft Chantal Winterman-Schrijver zich nooit te vervelen. “Ik ervaar veel flexibiliteit, dat is een voorrecht.”
Als dierenliefhebster en fanatiek amazone voelde Chantal zich als kind thuis op de veehouderij van haar ouders in Epse. Toen haar opa overleed, ging ze meehelpen op de boerderij. Later, op het AOC Oost, leerde ze een leuke boerenzoon kennen: Arjan. “Op een gegeven moment moesten we beslissen welke boerderij we wilden overnemen. We kozen ervoor om het bedrijf van mijn schoonouders in Twello over te nemen. Mijn schoonvader was in 2003 gestopt met melken, hij ging over op opfok. We konden er weer een lopend bedrijf van maken. Alhoewel het een kans was om zo jong met zo’n bedrijf te beginnen, stonden we er vanaf het begin alleen voor, wat best een lastige start was. We kochten 35 koeien en stapten naar de bank. We zitten met het bedrijf tussen het groen en de nieuwbouw in. De nieuwbouw geeft zowel kansen als beperkingen; we hebben wel genoeg ruimte en groen voor de koeien.”
Tekst gaat verder onder foto
Ultieme droom
Chantal werkte jarenlang als buitendienstmedewerker bij de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) in Deventer. “Dat deed ik met veel plezier, maar mijn ultieme droom was op het bedrijf aan de slag gaan waarbij Arjan en ik allebei ons eigen ding zouden doen. Drie jaar geleden lukte dat.”
In 2020 begonnen ze met de verkoop van eieren in een kastje langs de weg. “Dat was erg leuk, dus gingen we het serieus aanpakken. Er stond nog een schuur op het erf die al verduurzaamd was, die hebben we geschilderd en ingericht als winkel. We investeerden in een melktap. Vervolgens maakten we een rondje in de buurt om goede producten van andere boeren bij elkaar te sprokkelen voor de winkel. Ik heb bewust gekozen voor een onbemande zaak omdat ik de winkel wil kunnen combineren met ons gezin met vier jonge kinderen. Op woensdagmiddag wil ik thuis zijn, de kinderen ergens naartoe kunnen brengen en op school kunnen helpen. In de laatste jaren dat ik een baan buitenshuis combineerde met het gezin ervoer ik stress, nu ervaar ik flexibiliteit. Dat vind ik een voorrecht. Als het overdag niet lukt, dan kan het ‘s avonds wel. ‘s Avonds iets in de winkel doen, voelt niet als werk.”
Als het overdag niet lukt, dan kan het ‘s avonds wel
Chantal ontwikkelde de winkel, er kwamen kastjes en een vriezer. “Ik kreeg op een dag een mailtje met de tekst ‘U bent de winnaar’. Spam, dacht ik, maar het bleek echt: ik had een kassasysteem gewonnen met een winactie van de Dag van de Boerin!”
Toen ze begonnen met de winkel, vroegen ze zich af hoe ze in contact kwamen met de consument. Daarop sloten ze zich aan bij het platform IJsselvallei Boert en Eet Bewust. “Dankzij collega-boeren kwamen we op allerlei ideeën. Afgelopen twee jaar was ik bijvoorbeeld medeorganisator van de Koeienkeuring en de Boerenmarkt in Twello.”
Tekst gaat verder onder foto

Huishouding, stieradvies en boekhouding
Naast het gezin met vier kinderen en de winkel doet Chantal ook de huishouding, melkt ze in de weekenden, regelt ze het stieradvies en doet ze de boekhouding. Ook het kleine paardenpension valt onder haar taken. Energiek als ze is, krijgt ze alles voor elkaar. “Als werkelijk alles in de soep loopt, denk ik wel eens: hou op! Maar dat is niet vaak. De kerstpakketten waren dit jaar bijvoorbeeld op tijd klaar. Ontspannen doe ik als ik mijn kinderen op de pony zie zitten. Dan telt even niks meer. Een eigen eventingpaard is nog een wens.”
Door goed te plannen, komt het gezin ook aan uitjes toe, en iedere zomer tien dagen er samen tussenuit lukt ook. “Arjan en ik gaan ook wel eens samen weg, even eten in een restaurant.”
Niets is mooier dan er altijd voor je dieren te kunnen zijn
Toen Chantal en Arjan de boerderij overnamen, waren hun toekomstplannen ambitieuzer dan nu. “Wij wilden graag een grote stal met 100 koeien, maar we moesten inzien dat dat hier niet kan. Wij willen nu niet zozeer meer of groter, maar kiezen voor ‘beter’. De stallen voor het jongvee zijn al aangepast, nu willen we het nog wat comfortabeler maken voor de melkkoeien door de stal iets groter te maken en te investeren in een melkrobot. De winkel wil ik verder professionaliseren, bewust zónder automaten. Consumenten moeten de producten gewoon kunnen pakken. Onze toekomstplannen zijn niet heel groot, want je weet niet waar het naartoe gaat. Wij zetten door omdat we zoveel schik hebben met de koeien. Ik vind het boerenleven fijn; niets is mooier dan er altijd voor je dieren te kunnen zijn.”