Bietenveld al vroeg dicht

De bieten doen het dit jaar fantastisch. Dat heeft wel als nadeel dat we eerder, en waarschijnlijk vaker, een bespuiting tegen Cercospora moeten uitvoeren.

Afgelopen maandag was het 21 juni, alweer de langste dag van het jaar. Volgens oude boerenwijsheid moeten de suikerbieten op die datum het veld dicht hebben om verzekerd te zijn van een goede opbrengst.
Nu is dat hier in Canada en ook in de VS wat moeilijker te realiseren dan in Europa, omdat hier de meeste bieten op een rijenafstand van 75 centimeter (30 inch) geteeld worden. Het duurt dan natuurlijk wat langer voordat alle grond bedekt is. Sommige percelen halen het helemaal niet. Men teelt hier meestal de bieten op die 75 centimeter omdat de bieten gezaaid worden met de maiszaaimachine, en die staat nu eenmaal op die afstand.

Getrokken rooiers zijn de norm

Bijna alle bieten worden hier gerooid met getrokken rooiers. Die worden voorafgegaan door een ontbladeraar, getrokken door een aparte trekker. Voor een zesrijige rooier staat minimaal 200 pk, vaak een John Deere uit de 8000-serie, en zo’n trekker zet je niet makkelijk even op smalle 11.2-banden. Men heeft hier sowieso een hekel aan banden wisselen, dus staan de trekkers vaak op banden waarmee alles net gaat; 14.9 is gebruikelijk op de spuittrekker.

Bieten telen op 50 centimeter

Wij telen wel op 50 centimeter en dus houd ik ook altijd de peildatum van de langste dag als maatgevend aan. Dit jaar waren wij erg vroeg met zaaien. Het bietenzaad zat al op 2 april in de grond, tegen normaal rond 20 april. De bieten doen het dit jaar ook erg goed. Vandaar dat ze ruim voor de langste dag het veld dicht hadden, al zo rond 5 juni.

Spuiten tegen Cercospora

Het is zo’n weelderig gewas dat ik gisteren de grootste moeite had om de rijen te volgen tijdens de eerste bespuiting tegen de bladvlekkenziekte Cercospora. Wij moeten erg alert zijn op deze ziekte en spuiten daar gemiddeld drie keer per seizoen tegen. Dit jaar zal dat wel vier keer worden, gezien het vroege tijdstip van de eerste bespuiting.
Om het juiste tijdstip van deze bespuitingen te bepalen, werken wij met een adviesprogramma dat op basis van weergegevens de ziektedruk per gebied in kaart brengt.
Dit programma, BeetCast, is ontwikkeld door een paar wetenschappers die verbonden waren aan de landbouwuniversiteit in Guelph, Ontario.

Berekening infectiedruk

Met behulp van een groot aantal weerstations meet het programma BeetCast de temperatuur, luchtvochtigheid en de bladnatperiode. Aan de hand van die gegevens wordt per dag de infectiedruk berekend en weergegeven in een waarde 0 t/m 4. Wanneer voor een gebied het totaal aantal punten, de DSV (Disease Severity Value, een bepaalde waarde overschrijdt, luidt het advies om een bespuiting uit te voeren. De telling gaat gewoon door totdat er weer een kritische waarde bereikt wordt.

Handige hulpmiddelen

Uiteraard is het aan de individuele boer om te bepalen wat voor hem het beste tijdstip voor een bespuiting is. Zo was voor mijn perceel de waarde ongeveer 47 en bij 55 is het eerste adviespunt. Maar gezien de weersverwachting, de vatbaarheid van de rassen die ik gezaaid heb en de weelderigheid van het gewas (dat slecht opdroogt), besloot ik om toch maar vast een bespuiting met Proline (werkzame stof prothioconazole) uit te voeren.
Zo zijn er ook voor andere gewassen vergelijkbare adviesprogramma’s ontwikkeld, zoals TomCast voor tomaten en BotCast voor uien. Het zijn zeer handige hulpmiddelen om een goed gewas tot een goed eind te brengen.

Foto: Jan Zonderland