‘Beste boekhouder: zonder passie geen pegels’

Of ik wilde langskomen om te praten. De samenwerking met de beoogde bedrijfsopvolger loopt niet goed. Breeduit vertelt hij over de geschiedenis van zijn bedrijf, hoe zijn voorouders zijn begonnen en hoe zijn ouders het aan hem hebben overgedragen. Als kleine jongen wist hij al dat hij boer zou worden. Logisch, want hij houdt van het boerenwerk en alles wat ermee te maken heeft. Hij zou niet anders willen.

Samen met zijn vrouw heeft hij drie kinderen. Inmiddels zijn ze volwassen en een paar jaar geleden is op advies van de boekhouder de oudste zoon tot de maatschap toegetreden. Dat was vooral fiscaal erg voordelig, had de boekhouder gezegd. Zoon stemde ermee in en zo geschiedde.

Het advies van de boekhouder

Maar zo langzamerhand komen ze op het punt dat de samenwerking vast begint te lopen en hij begrijpt het niet. Het lijkt wel of de zoon steeds minder betrokken is bij het bedrijf. Hij komt te laat, neemt geen initiatieven en toont weinig interesse. Het frustreert de vader, want vrijwel al het werk komt op zijn schouders terecht. Terwijl hij het eigenlijk wat rustiger aan wil doen.

In het gesprek met de zoon komen andere zaken aan het licht. Hij heeft altijd wel de bevlogenheid van zijn vader gezien. Tot op de dag van vandaag gaat het thuis alleen maar over het bedrijf, iets anders lijkt niet te bestaan. Echt interesse in hoe het met hem gaat en wat hij zelf wil, lijkt zijn vader niet te hebben. Hij voelt de druk van de vanzelfsprekendheid dat hij het bedrijf overneemt. Hij heeft het echt geprobeerd, maar is erachter gekomen dat zijn hart niet bij het boerenwerk ligt…

Situaties zoals hierboven beschreven, kom ik met regelmaat tegen. En natuurlijk is hier het nodige aan de hand, zowel op het gebied van de onderlinge relatie als ook de communicatie. Maar ik wil me richten op het advies van de boekhouder, want vaak geven adviseurs adviezen die fiscaal en financieel goed passen. Toch lijkt het niet zelden dat het financiële of fiscale advies het enige is waar de focus op gericht was – getuige de praktijksituatie zoals hierboven omschreven – met alle nare gevolgen van dien.

Daar horen andere vragen bij

Bij het aangaan van een samenwerking, vastgelegd in welke vorm dan ook, zou naast het fiscale of financiële voordeel juist en vooral de focus moeten liggen op het persoonlijke vlak. Het voordeel is er wel, maar of het op persoonlijk vlak ook goedkomt, is een heel ander verhaal. Daar horen bijvoorbeeld vragen bij als: wat is onze (toekomst-) visie, bedrijfsmatig maar ook persoonlijk? Hoe doen we het werk hier op de boerderij en wie doet wat? Passen we überhaupt wel bij elkaar? Wat zijn de wederzijdse verwachtingen? Hoe nemen we besluiten en wat doen we als we het niet eens zijn met elkaar? Is er regelmatig werkoverleg? Hoe zit het met onze onderlinge communicatie?

Dus, beste boekhouder of adviseur, ga over deze thema’s het gesprek aan met je klant! En beste ondernemer, stel hierover vragen aan je adviseur! Kom je er niet uit of vind je het lastig? Advies is vast niet moeilijk in te winnen, want wat heb je aan de pegels als de passie er niet (meer) is?