Foto: Peter Roek AlgemeenCommentaar

‘Angel uit Natuurherstelwet’

Is het glas halfvol of halfleeg? Dat is in de kern de vraag die je kunt stellen bij het het compromis over de Natuurherstelwet dat binnenkort aan de Europese lidstaten wordt voorgelegd. Nederland heeft op veel punten gedaan gekregen, wat het wilde.

Het kabinet is erin geslaagd de opdrachten uit twee Kamermoties van Caroline van der Plas (BBB) uitgevoerd te krijgen. Het kabinet moest zich maximaal inzetten om het verslechteringsverbod uit de Europese natuurwet te halen. Dat is gelukt.

Het kabinet moest er voor zorgen dat Nederland niet verder op slot zou komen op het gebied van woningbouw, infrastructuur en energietransitie. Ook daarin lijkt het kabinet te zijn geslaagd.

Inspanningsverplichtingen

Harde doelen (zoals het verslechteringsverbod) zijn gewijzigd in inspanningsverplichtingen, en lidstaten krijgen veel meer ruimte om zelf invulling te geven aan de Europese wet. Er is ruimte om verslechtering in het ene natuurgebied te compenseren met verbetering in het andere gebied. Daardoor is het mogelijk met natuur te salderen.

Is daarmee de kou uit de lucht? LTO Nederland vindt van niet, indachtig de voor velen onvoorziene gevolgen die we nu nog ondervinden van de Vogel- en Habitatrichtlijn – Europese richtlijnen die dateren van meer dan dertig jaar geleden. De stikstofcrisis van de afgelopen jaren heeft agrarisch Nederland terecht huiverig gemaakt voor de impact van Europese natuurwetten.

Het is echter nog de vraag hoe de compromissen precies in wetgeving worden omgezet

Het argument van minister Van der Wal tégen de oorspronkelijke voorstellen van de Europese Commissie was dat er praktisch geen vergunning meer zou kunnen worden afgegeven in Nederland. Dat gevaar is voor een deel afgewend. Het is echter nog de vraag hoe de compromissen precies in wetgeving worden omgezet en welke beperkingen daaruit voortvloeien. Dan is het voor het kabinet wellicht beter even pas op de plaats te nemen en niet voor de wet te stemmen.

Reacties

  1. Ook Jan Braakman maakt weer de klassieke fout door te stellen dar de (gemaakte) stikstofcrisis een gevolg is van de meer dan dertig jaar geleden ingevoerde Vogel- en Habitatrichtlijn. In de Vogel- en Habitatrichtlijn wordt het woord stikstof niet één keer genoemd. De Nederlandse interpretatie van de Vogel- en Habitatrichtlijn met alleen de focus op stikstof als funest zijnde voor de natuur DAT is de reden van de stikstofcrisis.

Beheer
WP Admin