‘Als vader heb je een grote verantwoordelijkheid’
Van schelden tot niet uit handen kunnen geven, sommige vaders doen wat henzelf overkwam.
Vaders, ik spreek en zie ze tijdens mijn werk veel. Er zijn vaders die het lastig vinden om het bedrijf en het werk los te laten. Ze proberen nog lang om het moment van overgave uit te stellen, ook al staat de opvolger al een tijdje klaar om het bedrijf voort te zetten.
Je hebt vaders die hun opvolger zien als iemand die nog veel moet leren en vooral moet luisteren naar wat hij wil. Vaders wil is wet. Hij houdt vast aan zijn eigen werkwijze, ondanks de goede ideeën van zoon- of dochterlief.
Er zijn vaders die vinden dat ze al veel uit handen geven en zeggen dat de opvolger de toekomst is. Maar als het erop aankomt, nemen ze zelf de belangrijke beslissingen.
Er zijn er die hun kind behandelen als oud vuil. Ze schuiven de schuld van eigengemaakte fouten op hun opvolger af en schelden ze zo nu en dan de huid vol.
Er zijn vaders die de strijd aangaan met hun kind vanwege onverwerkt onrecht dat ze in het verleden is aangedaan door hun eigen vader. Deze erfenis wordt soms op de stoep van de opvolger geparkeerd.
Waardering voor kind
Je hebt vaders die het onderste uit de kan willen bij de bedrijfsovername. Ze vinden dat ze daar recht op hebben, want er is toch hard voor gewerkt?
Je hebt ook vaders die het niet voor elkaar krijgen om waardering uit te spreken voor hun kind. Het is ze niet geleerd. “Als je complimenten geeft, gaat hij (zij) alleen maar naast zijn schoenen lopen”, zo is de redenering.
Er zijn ook vaders die weten wat het is om iets van het bovenstaande mee te maken en koste wat het kost willen voorkomen dat zij dezelfde fouten maken. Vaders die loslaten, geduldig kunnen zijn en de samenwerking zoeken. Vaders die het belangrijk vinden om tijd en aandacht te investeren in hun kinderen. Mannen die een voorbeeld zijn en de vrede willen bewaren.
Positief, bemoedigend en eerlijk over jezelf durven zijn. Dat is iets wat voor veel vaders nog niet vanzelfsprekend is. En ja, het is soms best lastig. Maar wat wil je nalaten aan je kinderen?
Relatie met vader
Bij nogal wat boeren die in hun volwassen leven vastlopen, ligt de bron van hun problemen in de relatie met hun eigen vader. Welk voorbeeld heeft hij gegeven? Wat heeft hij wel of niet gedaan, gezegd of laten voelen? Je hebt als vader een fundamentele, zeer belangrijke rol in het leven van je kind. Je kunt hem of haar maken of breken. Dat legt een grote morele verantwoordelijkheid bij jou als ouder. Je voedt je kind maar één keer op. Je draagt je bedrijf maar één keer over. Je hebt dus maar één kans om het goed te doen en dus ook maar één kans om het te verknallen.
In veel boerengezinnen zijn de verstandhoudingen gelukkig goed. Maar de praktijk bewijst ook dat er situaties zijn waarbij de relatie tussen vader en kind zwaar onder spanning staat. Het gezegde luidt niet voor niets: goed voorbeeld doet goed volgen.
RAAR , dat moeder WIJZER moet zijn dan vader. Ik dacht dat OUDERs het bedrijf aan KIND-eren overdragen , tegenwoordig weten dochters zich ook heel goed te redden met vee machines financiën en regelgeving.
De rol van de moeder is ook belangrijk. Zij kan in veel gevallen sturing geven aan de opstelling van de vader.
Verder ben ik het wel met Veefkind eens dat veel problematisch gedrag van ouders is terug te voeren op hun eigen jeugd.