‘Als het erop aankomt is het gezin nummer één’
Samen wonen en werken op hetzelfde erf, wat doet dat met de relatie tussen man en vrouw? Paul Sinnige en Aafke Sinnige-Brinkman vertellen wat het voor hen betekent.
Paul (34) en Aafke (33) wonen met hun kinderen Ruben (4) en Rosa (2) in Appelscha (Friesland). Ze houden in maatschap met Pauls ouders 133 melkkoeien op 90 hectare.
Paul
“Aafke zei altijd: ‘Ik trouw nooit met een boer’. Nou, dát vond ik een mooie uitdaging. We hebben elkaar voor het eerst gezien toen ze nog maar net werkte in het café in Appelscha. Ik was met wat vrienden wezen autocrossen en we hadden de auto kapotgereden. Dus waren we maar naar de kroeg gegaan. Ik bestelde Beerenburg voor ons en zei tegen haar: ‘Neem je er zelf ook een?’. Tot mijn verbazing had ze die eerder achterover geslagen dan wij.
Ik vond haar die middag meteen al erg leuk, maar het heeft nog wel drie jaar geduurd voor we een relatie kregen. We moesten beiden onze wilde haren nog even kwijt.
Aafke is gedreven, heeft passie en enthousiasme voor alles wat ze aanpakt. Ze staat positief in het leven en is lekker sportief. Ze gaat altijd op de fiets naar haar werk en binnenkort gaan we elke week samen mountainbiken. We botsen eigenlijk heel weinig.”
‘Ik ben van de lange halen snel klaar, zij is stipt en verwacht dat ook van mij’
“Aafke is hooguit wat stipter dan ik. Ik ben van de grote halen snel klaar, zij knoopt graag alle losse touwtjes nog even rustig aan elkaar voor zij iets echt af vindt. Dat verwacht ze toch ook wel van mij, maar ik ben in mijn hoofd alweer verder met mijn volgende plan. Zij vindt het belangrijk dat andere mensen eerlijk en oprecht zijn, zeggen waar het op staat en niet te veel poespas hebben. Ook daarmee passen we goed bij elkaar.
De bedrijfsovername staat voor volgend jaar gepland. De afgelopen jaren hebben we het bedrijf grondig aangepakt en ingericht, zodat het werk als het nodig is door één persoon kan worden gedaan. Op de lange termijn gaat Aafke meer dingen in het bedrijf doen. De administratie bijvoorbeeld en het verhuren van de bed and breakfastkamers en vakantie-appartementen die we in het oude voorhuis hebben gebouwd. Op dit moment heeft ze ontzettend veel plezier in haar eigen werk. Al springt ze wel bij als het op het bedrijf erg druk is.”
‘We streven ernaar één avond in de week niets te plannen, zodat we tijd hebben voor elkaar’
“Onze dagen zijn momenteel ontzettend vol. Kinderen van deze leeftijd vragen veel tijd en aandacht en er komt veel werk bij kijken in en om het huis. We verdelen dat zoveel mogelijk, maar toch komt het grootste deel hiervan bij Aafke terecht. Een echte taakverdeling hebben we niet. We pakken gewoon op wat voor onze handen komt.
We streven ernaar één avond in de week niets te plannen, zodat we dan sowieso tijd voor elkaar hebben. Doe je dat niet, dan leef je op een gegeven moment toch langs elkaar heen.”
Aafke
“Van die eerste ontmoeting staat mij niet meer zoveel bij. Ook niet dat het mijn eerste werkdag was. Ik werkte inderdaad in het café in Appelscha toen ik achttien was, en Paul kwam daar geregeld. Hij maakte op een gegeven moment wel indruk, dat zeker. Maar goed, hij had wel vaker vriendinnen in die tijd en ik had ook een relatie. Pas drie jaar later waren we allebei tegelijk vrijgezel.
De vonk sloeg over toen we elkaar tegenkwamen op de Zwarte Cross. Paul is lekker positief, gezellig en ontspannen, maar toch serieus met het bedrijf. Hier thuis komt het meeste op mij neer, Paul doet wel van alles. En daarbij hebben we een goede hulp in huis, dat scheelt enorm.”
‘Mijn schoonmoeder ziet de voordelen van het meer ontspannen effect ten opzichte van het strakke systeem van vroeger’
“Mijn schoonouders wonen naast ons, zij zijn echt ontzettend aardige mensen. Mijn schoonmoeder noemde ooit dat het zo goed is dat we tijd voor leuke dingen nemen, ook als niet alles opgeruimd en superschoon is. Ze ziet de voordelen ervan, het meer ontspannen effect ten opzichte van het strakke systeem van vroeger. Ze gaat echt met haar tijd mee.
Over een aantal jaren zie ik mezelf wel meer op het bedrijf doen. Paul en zijn ouders praten over overname en wij samen ook natuurlijk. Hoe richten we het in, gaan we in maatschap? Dat soort dingen. Volgende week gaan we op vakantie en hebben we alle tijd om dat eens rustig te bespreken. Doordeweeks blijft er voor zulke serieuze gesprekken te weinig tijd over.”
‘Paul heeft het reizen nodig om van het bedrijf los te komen’
“Een leuke reis doen we elk jaar wel. Het hoeft niet lang, een weekje is genoeg. Paul is vrij reislustig en heeft dat ook nodig om van het bedrijf los te komen. Hoewel ik vakantie geweldig vind, kan ik me ook prima thuis ontspannen. Wel grappig trouwens, Paul was nooit zo van de paarden als ik ben, maar juist hij stelde laatst voor een paard te kopen dat voor de kar kan, zodat we met het hele gezin en vrienden het bos in kunnen gaan. Natuurlijk wel met lekker eten en drinken erbij. We zijn nu dus op zoek naar een leuk, mak paard.
Paul is sociaal en gaat een feestje ook echt niet uit de weg. Voor hem staat volgens mij voorop dat de kinderen en wij beiden gelukkig zijn. Dat is voor hem de basis van wat hij doet. Het bedrijf staat hoog op zijn prioriteitenlijst en het voelt misschien niet altijd zo, als er ad hoc van alles moet gebeuren. Maar als het erop aankomt, dan zijn wij nummer één.”
Dit artikel is te lezen in Boerderij 24 van dinsdag 14 maart en is onderdeel van de rubriek Man & Vrouw.