AlgemeenOpinie

Versleten

Veel oude ruilverkavelingsgebieden voldoen niet meer aan de eisen van deze tijd; ze zijn aan een impuls toe.

Begin april had ik de kans een paar dagen door Nederland te fietsen. Een groter plezier is voor mij nauwelijks denkbaar. In vier dagen zijn we het land rondgereden, van Eexterzandvoort via Kampen, Amstelveen,

Dordrecht en Elst, en naar huis terug met de trein. Zo’n rondrit levert een keur aan landschappen op. Zo ben ik altijd weer onder de indruk van de hoeveelheid platteland in de Randstad. Tussen Amstelveen en

Dordrecht kun je uren fietsen langs slootjes, riviertjes en boerderijen, zonder in stedelijk gebied te belanden. En dat in een van de drukstgebruikte en dichtstbevolkte gebieden van de wereld. Het planologisch beleid, er wordt veel over geklaagd, maar het is wel degelijk ergens toe in staat. Het heeft er in de Randstad voor gezorgd dat de leegte een beetje leeg gebleven is. Onder de indruk ben ik ook steeds weer van de Flevopolders. Het waren de dagen van het aardappelen poten. Enorme, rechte percelen met grote combinaties van grondbewerkingsmachines, trekker en pootmachine. Ik hoef het niet elke dag te zien, maar een paar keer per jaar is heel leuk.

Een ander gebied waar ik met grote interesse in rondgefietst heb is het gebied langs de Waal, bijvoorbeeld tussen Gorinchem en Tiel. Het is het gebied van de komgronden, waar krap een halve eeuw geleden veel ruilverkaveling plaatsvond. Ik schat in dat we in de ruilverkaveling Tielerwaard-West reden, zeker weten doe ik het niet. Toentertijd was het een enorme landbouwkundige verbetering; nu ziet het eruit als een gebied dat nodig aan een nieuwe ingreep toe is. Het kan zijn dat we toevallig de verkeerde weggetjes kozen, maar ik heb heel wat ruilverkavelingsboerderijen gezien die hun beste tijd hadden gehad. Hoewel enkele boerderijen zich hebben doorontwikkeld, zijn er ook heel wat die de landbouw al lang vaarwel gezegd hebben, of die bezig zijn dat te doen. En ook aan de staat van de waterhuishouding is te zien dat de vorige ingreep al weer lang geleden is.

Ik realiseerde me dat we een paar dagen eerder ook door oude ruilverkavelingen fietsten. Bij Grolloo in Drenthe bijvoorbeeld, en bij Staphorst. Ruilverkavelingen kunnen dus verslijten, valt vast te stellen. Wat vijftig jaar geleden modern was, is nu ouderwets. Belangrijker is nog dat de boerenbedrijven zich hebben ontwikkeld. Sommige zijn achter geraakt of zelfs opgeheven, andere hebben her en der grond bijgekocht, nieuw gebouwd, bijgebouwd of noem maar op.

De staatssecretaris stelt voor uit de tweede pijler van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid jaarlijks €16 miljoen voor landbouwstructuur te bestemmen. Mijn waarneming vanaf de fiets is dat dat aan de krappe kant is. Er zijn te veel versleten ruilverkavelingen.

Beheer
WP Admin