Mestpionier ruikt kansen met biologische mestverwerkingsinstallatie

De dunne fractie is geurloos en vrij van stikstof en fosfaat. Het water is alleen bruin vanwege de humuszuren en zouten.

Hier is al 90% van het water in een afvoerbak verdwenen. De dikke fractie moet nog wel geperst worden. De 10% water die daar dan bij vrijkomt, gaat terug de ‘biologie’ in.

Dit is de polymeerbak verderop in het proces. Als er gepolymeerd is, blijven mestvlokken en vloeistof over.

In deze silo wordt via een beluchtingssysteem constant zuurstof ingebracht; duidelijk te zien aan de bubbels. Dat de stroomrekening van Ottink toch binnen de perken blijft, is rechts te zien…

Een overzicht van de biologische mestverwerkingsinstallatie. De gescheiden dikke fractie belandt hier via een band op een grote bult.

De vleeskalveren produceren jaarlijks zo’n 7.000 kuub mest die dus op het eigen erf verwerkt wordt.

Een van de vier kalverstallen waar de 2.100 blankvleeskalveren gehuisvest zijn. De twee oudste stallen uit 1976 en 1989 zijn mechanisch geventileerd. In de twee nieuwste stallen uit 2000 en 2005 koos Ottink juist voor natuurlijke ventilatie. Er is dan evengoed voldoende frisse lucht en – niet onbelangrijk – het kost geen energie.

Mestvlokken worden geperst tot dikke fractie. De laatste 10% van het water valt naar beneden en gaat terug het systeem in.

De (geurloze) dikke fractie belandt op deze bult en gaat uiteindelijk naar composteerders en akkerbouwers.