1936: Zaaizaad ontsmetten is nat werken

Ook begin vorige eeuw lagen schimmels op de loer bij zaai- en pootgoed. Daarom deden boeren er alles aan wat binnen hun macht lag, om die de kop in te drukken. Op de foto uit 1936 is te zien dat zaaizaad wordt ontsmet:

_{Lees verder onder de foto}

Het weken van zaaizaad om het daarna te ontsmetten, gebeurde bij schimmels die niet aan de buitenkant van de korrrels zaten, maar erin. Op de foto worden zakken zaaizaad na ruim vier uur weken, uit het water gehaald. Hierna volgde een heetwaterbehandeling in de installatie op de achtergrond. – Foto: Misset

Het gaat om graan, de krabbel op de achterkant van de foto vermeldt niet om wat voor graan het ging, maar vermoedelijk betrof het tarwe of gerst en de schimmel die preventief aangepakt werd, was waarschijnlijk stuifbrand. Andere schimmels vergden namelijk een andere werkwijze dan op de foto te zien is.

Omschepmethode om stuifbrand aan te pakken

Een onderzoeksrapport uit die tijd beschrijft de beste aanpak om stuifbrand te voorkomen: eerst het zaad een tijd voorweken in koud water, daarna een tijd onderdompelen in heet water, daarna uitspreiden op een dorsvloer of dorskleed en vervolgens omscheppen met het ontsmettingsmiddel. Deze methode stond bekend als de omschepmethode. Als de werkzame stof in het hete water werd opgelost, sprak men van nat-ontsmetting.

Blaren door werken met fosforverbindingen en zink

Vaak werden organische kwikverbindingen geadviseerd die ‘zoveel beter werkten dan de veel gebruikte fosforverbindingen.’ Men moest deze verbindingen niet toepassen in zinken bakken of trommels en er ook niet met de blote handen in roeren omdat hierdoor blaarvorming op de huid kon ontstaan.

Ook werd door adviseurs benadrukt zorgvuldig te werken om herbesmetting te voorkomen. Dus alleen vooraf ontsmette dorskleden gebruiken en schone, ontsmette bewaarzakken. Dit ging in de praktijk echter veelvuldig mis.

Dit artikel is te lezen in Boerderij 36 van woensdag 1 juni en is onderdeel van de rubriek Zo ging het toen