BIJ12 signaleert dat in veel gevallen van wolvenschade de afrastering niet voldoet aan de adviesnorm. Wolven laten zich daar lang niet altijd door tegenhouden. – Foto: Henk Riswick AlgemeenNieuws

Nu al meer schade door wolven dan in heel 2023

De wolvenschade in Nederland is de grens gepasseerd van 2023. Het aantal dode dieren als gevolg van een wolvenaanval is nu al groter dan in het hele vorige schadejaar. Dat blijkt uit de laatste gegevens van BIJ12, het loket van de provincies dat de wolvenschade afhandelt.

In de eerste 4,5 maanden van het nieuwe schadejaar van BIJ12 liep het aantal dode dieren op naar ruim 1.200. Dat zijn er circa 100 meer dan in de 12 maanden van schadejaar 2023. Dit zijn cijfers over de periode 1 november tot en met 15 maart. De schadejaren beginnen bij BIJ12 op 1 november.

Ook het aantal schademeldingen nam sterk toe. Na 4,5 maanden staat de teller van het aantal meldingen van bevestigde en vermoedelijke wolvenschade op bijna 390. In het vorige schadejaar waren dat er 322 in het hele jaar.

Vooral schapen zijn gedood door de wolf of moesten na een wolvenaanval door een veearts worden geëuthanaseerd, maar ook rundvee, pony’s en geiten.

De jongste gegevens van BIJ12 bevestigen dat een of meerdere wolven in maart schapen doodden in Flevoland. Bij drie wolvenaanvallen in Swifterbant en Dronten sneuvelden in totaal 11 schapen.

Wolvenschade ondanks afrastering

Andere provincies waar de wolf toesloeg zijn Friesland, Groningen, Drenthe, Overijssel, Gelderland, Utrecht, Brabant, Limburg en Zeeland. Verreweg de meeste wolvenschade is in Gelderland, Friesland en Drenthe.

BIJ12 signaleert dat in veel gevallen van wolvenschade de afrastering niet voldoet aan de adviesnorm. Wolven laten zich daar lang niet altijd door tegenhouden, blijkt uit de gegevens. Ook dieren achter wolfwerende afrasteringen worden gedood.

De cijfers van het nieuwe schadejaar zijn het laatst bijgewerkt op 23 april. De onderliggende cijfers van bevestigde wolvenschade dateren echter van 15 maart. Dat heeft te maken met tijdrovend DNA-onderzoek dat gepaard gaat met het vaststellen van wolvenschade.