Liset: ‘Dit zijn de tropenjaren’

Liset Kelder woont samen met man, kinderen en schoonfamilie op een melkveebedrijf met een zorgboerderij. Ze verzorgt boerderijeducatie. “Ik probeer een balans te vinden tussen werk, huishouding en gezin.”

Liset Kelder is een kwekersdochter. “Mijn ouders en broertje kweken heesters en coniferen. Ik ben opgegroeid tussen de planten en kreeg het seizoensgebonden werken en leven met de paplepel ingegoten.” Van jongs af aan had ze iets met boerderijen. “Ik keek er altijd naar als ik er langsfietste op weg naar school. Toen ik de opleiding Sociaal Pedagogisch Werk (SPW) deed, wilde ik me verdiepen in de zorg binnen de agrarische sector. Daarom zocht ik een zorgboerderij om stage te lopen.” Zo kwam ze als 17-jarige op de zorgboerderij van haar huidige schoonmoeder terecht.

Ik besefte dat leven op een boerderij echt een way of life is

“Tijdens de stage leerde ik Arjan kennen. Hij is de vierde generatie boer. Later kregen wij verkering. Toen samenwonen ter sprake kwam, wist ik dat we op de boerderij gingen wonen.” In 2012, toen Liset 23 was, was het zover en trok ze bij Arjan in. “We wonen hier hartstikke mooi, dus het wende snel. Maar pas toen ik hier woonde, besefte ik dat leven op een boerderij echt een way of life is: zeven dagen in de week voor dieren zorgen. Gelukkig had ik als kind al interesse in koeien. Ik snap dat je als boer alles voor ze wilt doen en dat het gras gemaaid moet worden als het weer daar naar is. Ik vind het daarom belangrijk om schoolklassen uit te nodigen op ons bedrijf om ze onze way of life te laten ervaren. Ik laat ze graag zien hoe de melk geproduceerd wordt, van gras tot glas.”

_{Tekst gaat verder onder foto}

Gewerkt als wijkverpleegkundige

Na haar opleidingen SPW en HBO-V werkte Liset vijf jaar buiten de deur als wijkverpleegkundige. “In die tijd werden ook onze drie kinderen geboren. Sinds 2020 werk ik thuis op de zorgboerderij van mijn schoonmoeder, samen met haar, mijn schoonzusje, de medewerkers, stagiaires en vrijwilligers.”

Zorgboerderij ‘t Oolderluk Hoes biedt een dagbesteding aan volwassenen van 50 jaar en ouder. De deelnemers komen om half tien en gaan om vier uur weer naar huis. De doelgroep bestaat uit mensen met de ziekte van Parkinson, dementie, alzheimer, psychische klachten en niet aangeboren hersenletsel (NAH). “We spelen bij de deelnemers in op ieders levensverhaal en interesses. De zorgboerderij zit in het ouderlijk huis van mijn schoonvader. Op het erf staan daarnaast ook ons huis, het huis van mijn schoonouders en het melkveebedrijf.”

Het maakt me gelukkig dat onze kinderen opgroeien op een boerderij

De kinderen zijn nu drie, vijf en zeven jaar oud. “Dit zijn de tropenjaren waarin je zeven dagen in de week aanstaat. Maar dat heeft elk gezin met kinderen. Ik probeer een evenwicht te vinden tussen het werk, de huishouding en het gezin. Gelukkig krijg ik daar hulp bij. De dinsdag is bijvoorbeeld altijd een heel drukke dag maar ik probeer de woensdag en de vrijdagmiddag voor mijzelf vrij te houden. In het weekend maken wij tijd voor elkaar. Ik hou van familie- en vriendentijd en vind het ook leuk om iets met de buurt te doen. Aan sport doe ik niet, ik krijg beweging genoeg. Als ik tijd voor mezelf wil hebben, spreek ik iets af met vriendinnen of lees ik een boek. Dankzij mijn schoonouders kunnen we af en toe een lang weekend weg.”

Samenleven met schoonfamilie

Het samenleven en -werken met de schoonfamilie bevalt Liset goed. “We geven elkaar de ruimte en zijn open naar elkaar. We doen samen leuke dingen, pakken de taken op waar we plezier in hebben en zetten met elkaar de schouders eronder. Omdat alles op één erf is, kunnen we snel schakelen. In drukke periodes spring ik bij op het melkveebedrijf, ondersteun bij het melken en voer de kalveren. Mocht er een dierenarts komen op het moment dat de jongens op het land zijn, dan doe ik mijn schoenen uit, trek de overall aan en sta tussen de koeien. Gelukkig kan ik dan aan mijn schoonmoeder vragen of ze op de kinderen wil passen. Zo werken we in ons bedrijf samen.”

_{Tekst gaat verder onder foto}

De beoogde bedrijfsopvolgers

Liset en Arjan zijn de beoogde bedrijfsopvolgers van zowel het melkveebedrijf als de zorgboerderij. “We praten regelmatig over de bedrijfsvoering. We willen de zorgboerderij en het melkveebedrijf graag blijven combineren op de manier zoals het nu gaat. Daarnaast houden we de focus op gezonde koeien en de melk die we produceren. Ook willen we aandacht voor elkaar houden, binnen onze relatie en als gezin. Mijn ambitie is samenleven met onze kinderen en de schoonfamilie en samen plezier hebben in wat je doet. Het maakt me gelukkig dat onze kinderen opgroeien op een boerderij, met liefde voor de dieren en het buitenleven. Wij zijn met elkaar veel buiten. Daarnaast vind ik het mooi dat de koeien eigen opfok zijn en wij soms meedoen met shows”.