Redactie
Elsie Schoorel
Freelance tekstschrijver en redacteur
Wonen en werken op hetzelfde erf, wat doet dat met de relatie tussen man en vrouw ? Arjen en Tanja Lensink weten daar alles van. Hij is een praktische aanpakker, zij is voorzichtiger en kijkt meer naar de lange termijn. Met hun verschillende karakters vullen ze elkaar goed aan.
Arjen: ‘Ik heb niks met paarden, zij wel. Zo’n verschil vind ik juist leuk’
“Wij leerden elkaar kennen via Facebook, ongeveer twaalf jaar geleden. Ik had per ongeluk een vriendschapsverzoek verstuurd. Het was liefde op het eerste gezicht. Vanaf de eerste ontmoeting zijn we bijna niet meer apart geweest.
Ik heb al vrij snel gezegd: we kunnen een relatie beginnen, maar ik ga niet van de boerderij af. Ik wou altijd al de boerderij van mijn ouders overnemen. In Doetinchem bij Tanja wonen, zou niet werken voor mij. Zij moest er op de boerderij wel aan wennen dat ze niet zomaar even naar de winkels kon lopen.
Elkaar in de waarde laten is belangrijk. Ik heb niks met paarden, maar zij wel en zo’n verschil vind ik juist leuk. Het eerste wat ik heb aangeschaft toen Tanja hier kwam, is een paardenstal: ik gun haar graag die hobby.
Lees meer over Arjen en Tanja Lensink onder de foto
Arjen wilde altijd al de boerderij thuis overnemen. Daarom zei hij in het begin van de relatie met Tanja: ‘Ik ga niet van de boerderij af.’
‘Ik ben praktisch, Tanja denkt langer na’
We hebben verschillende karakters. Ik ben praktisch ingesteld, ben van het aanpakken. Tanja denkt langer ergens over na en kan mij terugroepen als het gaat om de financiële kant. Samen met mijn ouders die nog dagelijks meewerken, maken we veel plannen.
Tanja en ik denken in mogelijkheden. Maar er moet wel een goede onderbouwing zijn om een plan uit te voeren. Bijvoorbeeld: vorig jaar hebben we bedacht om zelf pootgoed te gaan vermeerderen voor eigen gebruik. We hebben een halfjaar de tijd genomen, samen met de bedrijven om ons heen, om te bekijken of dat haalbaar zou zijn. Het is immers niet handig om jezelf een dikke rookworst voor te houden en dan erachter te komen dat je maar een knakworstje overhoudt. Nu zijn we blij dat we die stap gezet hebben.
We proberen zoveel mogelijk de taken te verdelen. Als het een keer regent, hoeft Tanja niet met de fiets de kinderen van school te halen, dan doe ik dat met de auto. Of als zij druk is met de kinderopvang, kan ik inspringen om onze kinderen naar zwemles te brengen. Dan doe ik ander werk op de boerderij later die dag.
Het bedrijf teelt 20 hectare tafelaardappelen die deels via huisverkoop verkocht worden.
Jaarlijkse Pieperdag
Samen zijn we heel actief met onze jaarlijkse Pieperdag. We ontvangen dan wel zo’n 1.000 mensen. Dat doen we samen met de medewerkers en vele vrijwilligers. We kunnen dan ook het mooie verhaal vertellen over hoe we aan kringlooplandbouw doen. Want alles wat geoogst wordt van de aardappelen en niet bruikbaar is voor verkoop, voeren we aan het vee. En hun mest is weer de basis van de voeding voor de aardappelen.
Soms gaan we met het gezin een paar dagen weg: van vrijdagmorgen tot maandagavond. Ik moet ervoor waken dat we dan niet op zondagavond al teruggaan. Langer op vakantie hoeft van mij niet. Hoe mooi is het om met je gezin op de boerderij te leven.”
Gemengd bedrijf in buurtschap bij Aalten
Arjen (39) en zijn vrouw Tanja Lensink (31) wonen in buurtschap Lintelo bij Aalten (Gld.). Daar runnen ze samen met Arjens ouders een gemengd bedrijf met 120 stuks jongvee en 20 hectare voor tafelaardappelen die ze deels via huisverkoop aan de man brengen. In de zelfbedieningswinkel verkopen ze ook andere producten uit de regio. Ze hebben een zoon en een dochter: Guus (6) en Fien (4). Ook hebben ze kinderopvang aan huis.
Arjen Lensink (39) en zijn vrouw Tanja (31) wonen in buurtschap Lintelo bij Aalten (Gld.). Daar runnen ze samen met Arjens ouders een gemengd bedrijf.
Tanja: Arjen vindt snel dat hij iets nodig heeft, ik ben daar kritischer op’
“Arjen had in het begin smoesjes waarom hij niet wou afspreken met mij, omdat hij het spannend vond. Op een gegeven moment dacht ik: nu of niet; toen kwam het er toch van en was het snel aan.
We hebben twee jaar heen en weer gependeld, daarna zijn we getrouwd en samen op de boerderij gaan wonen. Ik heb geen agrarische achtergrond, maar was wel altijd al met paarden bezig. Tussen die grote koeien zou ik eerder nooit gaan staan, maar tegenwoordig drijf ik ze van de ene wei naar de andere.
‘Koeien volgden mij de wagen in’
Afgelopen najaar zijn de koeien een keer dwars door de draad gegaan; de weg over en het bos in, midden in de nacht. Met de hulp van een flink aantal jongeren en buurmannen kon Arjen ze uiteindelijk samendrijven en ben ik voorop gaan lopen naar de veewagen. Ik twijfelde wel of ik de veewagen in zou lopen tussen al die dikke dames, maar mijn schoonvader zei ‘doe maar’. En zo volgden ze mij de wagen in, dat was heel bijzonder.
Over het algemeen zorg ik voor de kinderen en Arjen voor de boerderij. Maar we helpen elkaar waar nodig. Het fijne met opa en oma hiernaast: de babyfoons kunnen zo naar hen toe als Arjen en ik een keer ’s avonds moeten doorwerken. Zoals laatst samen ruggen tellen; de volgende morgen moest er gespoten worden.
In hun zelfbedieningswinkel verkopen Arjen en Tanja eigen producten, maar ook andere producten uit de regio.
Nog nooit echt ruzie gehad
Over aankopen hebben we wel eens een meningsverschil. Het is niet makkelijk om bij de bank iets voor elkaar te krijgen als boer. Dus elke aankoop moet je voor jezelf goed verantwoorden. Dan merk ik dat Arjen snel vindt dat hij iets nodig heeft, terwijl ik daar kritischer op ben. Dan hebben we het erover en daarna is het klaar. Echt ruzie hebben we nog nooit gehad.
Met onze zoon Guus hebben we al veel te stellen gehad. Hij heeft een afweerstoornis die al een keer of acht heeft gezorgd voor een koortsstuip; steeds weer met de ambulance naar het ziekenhuis. Dan is het een kwestie van overleven en elkaar vertrouwen, daar word je samen ook extra sterk van.
Elkaar rust geven en wat gunnen
De eerste jaren dat ik op de boerderij woonde, was ik nog kraamverzorgster. Maar buiten de deur werken in combinatie met een kind dat vaak ziek is, is eigenlijk niet te doen. Dus daar ben ik vier jaar geleden mee gestopt. Het werk was heel erg leuk, maar nu kan ik veel kinderen blij maken op de boerderij.
Arjens ouders hadden nooit gedacht dat hij met een meisje zou thuiskomen, want hij stotterde gigantisch. Sinds wij samen zijn, heeft hij rust gevonden en stottert hij nauwelijks meer. Elkaar rust geven en wat gunnen, waardoor je allebei beter in je vel zit. Hoe mooi is dat.”
Het bedrijf heeft onder andere 120 stuks jongvee.
Sinds vorig jaar vermeerderen de Lensinks zelf pootgoed voor eigen gebruik.
Reacties
Je moet een account hebben om te reageren
Voordelen van een account:
Krijg toegang tot de beste en meest actuele artikelen.
Discussier mee met collega’s, experts en specialisten.