‘Tegen de stroom in boer willen worden’

Ik word blij van jongeren met passie die ervoor willen gáán, die doorgaan waar anderen af zouden haken.

Hij is boerenzoon en zestien jaar oud. De interviewer van de televisie stelt hem de vraag waarom hij boer wil worden. Leunend op een hooivork vertelt de jongeman over zijn passie voor het boerenleven, het vee en het werk.

Niet lang geleden kregen zijn ouders te horen dat ze het bedrijf moesten stoppen. Op de plek waar ze wonen, kunnen ze niet verder boeren want de grond die ze jarenlang gehuurd hebben, wordt verkocht en zelf zijn ze niet in staat om deze grond te kopen. Toch gaan ze verder. Emigreren wordt het. De boerenzoon is enthousiast, zijn toekomst als boer lijkt gewaarborgd.

Fatsoenlijk rendement

Ik begeleid ze regelmatig, jonge boeren en boerinnen die door willen met het bedrijf van ouders óf van een vreemde. En als dat niet hier kan, dan maar in een ander land. Je vraagt je af: wat drijft deze mensen? Hard werken en geen gebrek aan regels en gedoe, om van een fatsoenlijk rendement nog maar te zwijgen. Er moet iets anders zijn dan harde en meetbare feiten.

Passie… Dat heb je als je (soms tegen beter weten in) iets wilt bereiken. Zoals deze boerenzoon die op televisie werd geïnterviewd. Hier stoppen en daar verdergaan. Ik hoor het ouders wel eens zeggen: “Hij of zij was als klein kind niet uit de stal of van de trekker te slaan; het zat er al vroeg in. Nu worden ze ouder en maken keuzes voor een toekomst op het boerenbedrijf. Soms met grote onzekerheden in het vooruitzicht maar vastberaden, creatief, vol vuur, de handen al stevig in het eelt.”

Als ik al die enthousiaste, bevlogen en hardwerkende jonge mensen ontmoet, word ik blij

“Kind, waar begin je aan”, verzucht een andere, bezorgde moeder. En: “In onze tijd was het ook niet altijd makkelijk, maar je ging… je wist niet beter.” “Van mij hoeft ie niet hoor”, grapt een vader, “maar hij is niet te houwen!” Er klinkt ontzag en toch ook wel trots door in zijn stem. Stiekem is hij blij dat het bedrijf wordt voortgezet.

Respect voor boeren

Als ik al die enthousiaste, bevlogen en hardwerkende jonge mensen ontmoet, word ik blij. Er zijn er nog die erin geloven, tegen alle weerwil in. Doorgaan waar anderen wellicht zouden afhaken, inspelen op wat de maatschappij van je vraagt of met nieuwe kennis en innovaties de problemen te lijf gaan… Dat is wat de agrarische sector van binnenuit nodig heeft. Jonge mensen die er voor willen gáán.

Waardering moet je verdienen door constant te laten zien dat je er toe doet

Het trof me wat de geïnterviewde jonge boerenzoon zei: “In het land waar wij naartoe gaan, word je als boer nog gerespecteerd en zijn ze nog blij met je.” Waardering voor boeren hier lijkt soms ver te zoeken. Waardering moet je verdienen door constant te laten zien dat je er toe doet. De agrarische sector is meer dan relevant. Het kennisniveau, de kunde, het ondernemerschap, de innovaties, de vruchtbare gronden, de passie van jonge en oudere boeren om maar iets te noemen. De jeugd heeft de toekomst. Laten we hopen en eraan werken dat de politiek en de maatschappij dat blijven begrijpen.