‘Geen tunnelvisie dankzij baan buiten de boerderij’

Johannes Weenink (34) en Coraly Schaper (33) en zoon Douwe wonen in Lievelde (Gld). Johannes heeft met zijn ouders en broer een bedrijf met 100 melkkoeien, 80 procent van de melk wordt zelf verkaasd. Er is een horecatak en een streekproductenwinkel: Kaasboerderij Weenink. Het bedrijf organiseert ook evenementen. Coraly werkt als dierenartsassistent bij Slingeland Dierenartsen. Evenementen vielen weg door de coronacrisis, maar tijdens de lockdown gebeurde ook iets moois: zoontje Douwe werd geboren. – Foto: Hans Prinsen

Johannes: ‘We zijn altijd aan het doorontwikkelen’

In 1980 begonnen mijn oma en vader de kaasmakerij. Zelf wilde ik altijd al boer worden, maar ik wilde niet hele dagen op de boerderij werken. We hebben zoveel meer op het erf, dat er altijd wat te doen is. Dat past bij mij. Het melkvee doe ik en samen met mijn broer maak ik kaas, grotendeels voor eigen verkoop. Mijn ouders verzorgen de horecatak, daar heb ik zelf minder mee.”

Geen kampeerders door annuleren Zwarte Cross

De coronacrisis had veel impact. Door de lockdown kon de streekproductenmarkt met Pinksteren niet doorgaan en de bussen met Duitsers die naar de Keukenhof gaan en bij ons stoppen voor kaas, kwamen niet. Ook ging de Zwarte Cross niet door. Daarvan hebben wij altijd 200 kampeerders op het terrein waar we ontbijt voor verzorgen en die we halen en brengen. Dat deze pijlers wegvielen, was wel even schrikken. De winkel bleef wel open en er kwamen meer mensen uit de regio dan normaal, waardoor de kaasverkoop juist is gestegen.”

Doordat Coraly elders werkt en zelf hobby’s heeft, komt er ook input van buiten en ontwikkelen we geen tunnelvisie

“Tijdens de coronaperiode was Coraly met zwangerschapsverlof en we waren het huis nog aan het verbouwen. Doordat evenementen uitvielen had ik daar meer tijd voor en ik kon meer bij Coraly zijn rond de geboorte van onze zoon. Dat was fijn.

We zijn samen maar hebben ook altijd onze eigen dingen gehad. Coraly is fanatiek in het paardrijden. Doordat ze elders werkt en zelf hobby’s heeft, komt er ook input van buiten en ontwikkelen we geen tunnelvisie.”

Eigen likeurstokerij

Mijn hobby’s? Koken. Ik ben degene die altijd kookt. Verder houden we van gezelligheid, en ook van dingen doen met onze vrienden. Ik drum ook nog in een bandje, maar dat ligt nu stil. En ik heb mijn eigen likeurstokerij, dat is ook een uit de hand gelopen hobby.

We hebben het natuurlijk wel druk met alle activiteiten die bij ons bedrijf horen. We zijn altijd aan het doorontwikkelen. Er staat van alles op stapel, vorig jaar maakten we nog bierkaas en binnenkort willen we eigen vlees gaan verkopen.”

Ik stel uit, zij zorgt er juist voor dat ik dingen afmaak

“Coraly is goed in organiseren en regelen. Mijn valkuil is de afronding van een project. Ik stel uit, zij zorgt er juist voor dat ik dingen afmaak. Het is ook goed dat zij altijd vraagt hóe ik dingen wil aanpakken, ze laat me nadenken over hoe ik iets had gedacht voordat ik eraan begin.”

Coraly: ‘Fijn om iets voor mezelf te hebben’

“Ik leerde Johannes kennen toen ik 14 of 15 was en als weekendhulp in de streekproductenwinkel werkte. Toen hij na zijn studie weer terug kwam naar Lievelde zijn we gaan samenwonen. Eerst woonden we elders, maar ik wist dat ik hier zou belanden. Ik vind het een mooie plek en een mooi bedrijf.”

Raamkraambezoek

“Toen ik zwangerschapsverlof had, mocht er door de lockdown niemand langskomen. Toen onze zoon Douwe geboren was, mochten we geen bezoek ontvangen, dus we hadden ‘raamkraambezoek’. Johannes’ zusje had het raam versierd, wat ze erg leuk had gedaan. Toen er wel weer kraambezoek kon komen, kwamen ze druppelsgewijs. Dat was aangenaam, zo konden we samen wennen.”

In principe kan ik tot mijn 67e thuis werken, maar ik wil graag regelmatig van het erf af zodat ik aan tafel wat te vertellen heb

Op het bedrijf werken Johannes en ik niet echt samen. Tijdens evenementen spring ik bij, ik sta een dag per week in de winkel en werk verder als paraveterinair buitenshuis. De kinderopvang is geregeld en de opa’s en oma’s gaan oppassen. Nu ben ik nog met verlof, hoe het straks gaat op de dag dat ik thuis werk, moeten we nog gaan uitvinden. We zien wel hoe dat loopt. Ik hou mijn baan, ik vind het fijn om iets voor mezelf te hebben.”

“In principe kan ik tot mijn 67e thuis werken, maar ik wil graag regelmatig van het erf af zodat ik aan tafel wat te vertellen heb. Omdat Johannes’ ouders en broer ook op het bedrijf werken, kunnen we elkaar vervangen en ook allemaal onze vrije tijd pakken. We komen daardoor ook aan vakantie in het buitenland toe.”

Verschillend

“Johannes en ik zijn verschillend. Hij is wat rustiger dan ik en ziet wel hoe het loopt. Ik hou meer van controle en wil weten hoe iets uitpakt in de toekomst. Als het tussen ons botst is het daarover. Wat ik leuk aan hem vind is dat hij goed weet wat hij wil en zijn plannen ook echt oppakt. Hij doet het gewoon. Ik ben voorzichtiger en rem hem soms wat af. We vullen elkaar daarin goed aan. Johannes gaat iedere ochtend met plezier aan het werk, dat vind ik ook fijn om te zien.”

Dressuurwedstrijden

We hebben onze eigen hobby‘s. Hij kent me niet anders dan met paarden, dus hij wist waar hij met mij aan begon. Hij komt zelden kijken op een dressuurwedstrijd, maar hij gunt me mijn hobby en stuurt me soms weg: ‘zou jij niet eens gaan paardrijden?’, vraagt hij dan.