Toxinen medeoorzaak van staartbijten bij varkens

Mycotoxinen en endotoxinen spelen vaak een rol bij staartbijtende varkens. Tot die conclusie komen 45 experts uit diverse langestaartenprojecten op een bijeenkomst van de Duitse vereniging van varkenshouders (ZDS). Volgens de experts zijn veel factoren van huisvesting tot genetica van invloed op staartbijten. Diergezondheid en afleidingsmateriaal lijken cruciaal.

De experts baseren zich op de resultaten uit de verschillende projecten met varkens met lange staarten. Ze onderzochten biggen vanaf de geboorte tot vleesvarken. De onderzoekers vermoeden een nauwe samenhang tussen staartbijten en een verstoorde stofwisseling. Daarnaast speelt de belasting van het immuunsysteem door ziektekiemen een rol, denken ze. Bij zuigende biggen vonden ze verschijnselen van necrose aan oren, staart en keel. Deze symptomen treden ook op bij onvoldoende melkgift door de zeug.

Stofwisseling

Op basis hiervan vermoeden ze dat een verstoorde stofwisseling eveneens een rol speelt bij staartbijten. De stofwisseling verbetert naarmate de varkens meer ruwe celstof krijgen. Voorwaarde is dat die van goede kwaliteit is en de manier van verstrekken speelt een rol. Los verstrekken van ruwvoer heeft in dit kader de voorkeur. Ook de kwaliteit van het drinkwater speelt een rol. De onderzoekers merken op dat vervolgonderzoek nodig is om wetenschappelijk verantwoorde conclusies te kunnen trekken.

Daarnaast blijkt uit de ervaringen dat de omgeving belangrijk is bij het voorkomen van staartbijten. Een afwisselende omgeving die de mogelijkheid biedt om te wroeten en te spelen vermindert het aantal gevallen van staartbijten. Het blijkt dat varkens een voorkeur hebben voor speeltjes waarbij ze enige moeite moeten doen.