Prima herstel na biggenproblemen

Ernst paste iets aan bij de luchtinlaat. Daar gaat het zeil bij koud weer nu nog meer naar beneden om een constante onderdruk te houden en te creëren. Ook wil hij boven het zeil een vernevelingsinstallatie monteren om hittestress te voorkomen.

De centrale gang. In de stal staan de varkens in zes verschillende leeftijdsgroepen. Want all in, all out paste niet bij deze schaalgrootte. De vermeerderaar redt dat niet en Ernst wil niet meer vermeerderaars in verband met risico op ziekteinsleep.

Een fraai overzicht in één van de elf afdelingen. Elke afdeling telt twaalf hokken en de varkens liggen in groepen van zestien. Let ook op de lichtinval. Ernst koos voor een brede lichtstraat. Beter voor dierwelzijn én arbeidsplezier, stelt hij.

Ernst werkt inmiddels met vermeerderaar nummer drie. De eerste beviel goed, maar die kon zijn biggen dichter in de buurt afzetten. Bij de tweede bleken gezondheidsproblemen te zijn. Er was APP onder de biggen. De uitval 5 tot 6%, direct na opleg.

Aan de stal lag dat niet, want dat was een kopie van de vorige. Dat wees onderzoek door de klimaatspecialist ook uit. Het werd uiteindelijk correct opgelost en Ernst stapte na vier maanden over op de huidige vermeerderaar. Naar volle tevredenheid.

Ernst werkt weer met Deense genetica (DAN AVL) gecombineerd met een PIC 408 profit plus Piétrain-eindbeer. Er is sprake van sterk herstel. Ernst noteert nu een uitval van 1,2% en een gemiddelde daggroei van 850 gram met 12 spek en 70 spier.

Met Deense genetica is het wel anders voeren; er is meer opnamecapaciteit. Ernst ging daarom minder luxe voeren en stapte over van de Maxima naar de soberdere Select-lijn van ForFarmers. Meer maatwerk. Maar het voeren blijft finetunen, merkt hij.

In de hokken kunnen deurtjes open zodat Ernst grotere groepen van 48 kan maken à 0,9 m² per varken. In de praktijk doet hij dit nog niet. De meerprijs voor varkens die binnen dit concept gehouden worden, is te beperkt. Daarbij moet de afzet er zijn.

Ernst is erg blij dat hij voor een relatief grote lichtstraat heeft gekozen in de afdelingen. Het geeft arbeidsplezier en het voelt niet zo opgesloten.

In de hokken liggen twee vloeren. Het voorste gedeelte - 1,60 meter diep - is een dichte vloer, terwijl het achterste deel - 2,40 meter - uit roosters en een mestspleet bestaat. Het idee: voorin liggen, achterin mesten. Dat is in de praktijk ook zo.

Hier is dat goed te zien. Alleen bij warmer weer (zoals tijdens deze reportage) liggen varkens wat meer verspreid in de hokken. Wat helpt, is het rondpompsysteem waardoor de dichte vloer altijd warm en prettig is voor de dieren.

Ernst strooit ook zaagsel in het voorste en dichte deel van de hokken. Dat kost hem jaarlijks 8 cent per varken. Maar hij krijgt er goed liggedrag voor terug. Bovendien is de factor arbeid zeer beperkt en kan hij de dieren extra controleren.

Raban Ernst-Sloot (33) en Nando Ernst (37) wonen in Borculo (Gld.) Nando zit samen met zijn ouders Harrie (69) en Very (67) in maatschap. Die heeft een varkensbedrijf met in totaal 6.500 vleesvarkensplaatsen en 9 hectare land. Foto's: Henk Riswick

Familie Ernst bouwde ruim een jaar geleden een MDV-stal voor 2.112 vleesvarkens (rechts). In die stal liggen de varkens in elf afdelingen van elk 192 dieren. Ernst koos indertijd ook voor een inpandige, verticale biologische combi-luchtwasser.

Ernst houdt hobbymatig ook enkele Lakenvelders.

Een praktische keuze die goed bevalt. Ernst koos voor een ondergrondse kadaverkoeling. Het is nu eenmaal onderdeel van de praktijk maar in dit geval is het beter qua aangezicht en bovendien ruik je niks.

Ook dit is nieuw. De varkens kunnen zo vanuit de stal de vrachtwagen inlopen.

De erfverharding aan de achterkant/linkerzijkant van de stal is nieuw. Hier is nu plek voor een ruimere afleverruimte met laadplaats. Het laden van varkens kan zo nog efficiënter. Met minder stress tot gevolg.

De inpandige, verticale biologische combi-luchtwasser bevalt Ernst zeer goed. Het onderhoud is beperkt en er blijft bijna geen spuiwater over omdat dit bijna allemaal gebruikt wordt voor het terugdringen van stof.

Mest loopt onder de stal weg naar een 4 meter diepe kelder bij de mestsilo. Van daaruit wordt mest naar de silo met slechts 300 kuub capaciteit gepompt. Mest moet bijna altijd direct afgevoerd worden. Met 5.400 kuub per jaar is die afzet erg duur.

Dat gebeurt hier, in de centrale gang.

Achter de roostervloer/het varkenstoilet bevindt zich een mestspleet die varkens moet demotiveren om achterin te gaan liggen. Dat werkt perfect. De mest komt via roosters in een rioleringssysteem terecht. Per afdeling kan Ernst een stop lostrekken.